Page 75 - เอกสารประกอบการสอน pdf
P. 75
บทที่ 4 การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานทรัพยากรธรรมชาต 64
ิ
นับตั้งแต่การใช้วัสดุที่ไม่ท าลายสภาพแวดล้อมและสามารถน ากลับมาใช้ใหม่ได้ การมีมัคคุเทศก์ที่มีความรู้
ในระบบนิเวศ และวัฒนธรรมของแหล่งท่องเที่ยวอย่างแท้จริง การให้การศึกษาแก่นักท่องเที่ยวกับ
วัฒนธรรมประเพรีท้องถิ่นที่เป็นจุดหมายปลายทางก่อนไปถึง
องค์ประกอบด้านการจัดการ เป็นการท่องเที่ยวที่มีการจัดการแบบยั่งยืน (Sustainable
Management Tourism) เพอก่อให้เกิดการท่องเที่ยวที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
ื่
สัตว์ป่า (Responsibly Tourism) ไม่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหรือสังคม หรือเกิดผลกระทบให้น้อยที่สุด
(No/Low Impact) การจัดการที่ยั่งยืนจะต้องครอบคลุมถึงการอนุรักษ์ทรัพยากร การจัดการสิ่งแวดล้อม
และการพฒนาการท่องเที่ยวอย่างมีขอบเขต มีการควบคุมจ านวนนักท่องเที่ยวให้มีความสมดุลกับ
ั
ขีดความสามารถในการรองรับนักท่องเที่ยว คือขีดความสามารถในการรองด้านสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ
ี
และจะต้องไม่เกินความสามารถของชุมชนท้องถิ่น อกทั้งยังมีนักท่องเที่ยวสม่ าเสมอตลอดทั้งปี มิใช่เฉพาะ
ฤดูกาลเพื่อสร้างความมั่นคงให้กับผู้ที่ท างานในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวนี้
ื้
องค์ประกอบด้านกิจกรรมและกระบวนการ เป็นการท่องเที่ยวที่เออต่อกระบวนการเรียนรู้
ทั้งระหว่างชุมชนและนักท่องเที่ยวเอง รวมถึงการเสริมสร้างประสบการณ์ให้แก่นักท่องเที่ยวด้วย โดยให้มี
ื้
การศึกษา เกี่ยวกับสภาพแวดล้อม ความบอบบางของพนที่ทั้งในระบบนิเวศและความเปราะบางทาง
ิ่
วัฒนธรรม นอกจากนี้ยังเป็นการเพมพูนความรู้ ความประทับใจ เพื่อสร้างความตระหนักและปลูกจิตส านึก
ที่ถูกต้องต่อนักท่องเที่ยว ประชาชนท้องถิ่นและผู้ประกอบการที่เกี่ยวข้อง จึงเป็นการท่องเที่ยวสิ่งแวดล้อม
ศึกษา
องค์ประกอบด้านการมีส่วนร่วม เป็นการท่องเที่ยวที่ค านึงการมีส่วนร่วมของชุมชนและประชาชน
ื่
ท้องถิ่น ที่มีส่วนร่วมในกระบวนการจัดการตั้งแต่ต้น ทั้งนี้เพอให้ชุมชนเป็นผู้ได้รับผลกระทบทางลบ
ั
น้อยที่สุด อนจะก่อให้เกิดประโยชน์ระยะยาวแก่ทรัพยากรชุมชนท้องถิ่น อีกทั้งเป็นการกระจายรายได้
สู่ชุมชนท้องถิ่น การยกระดับคุณภาพชีวิตและการได้รับผลตอบแทน เพอกลับมาบ ารุงรักษาและจัดการ
ื่
ั
แหล่งท่องเที่ยวด้วย และในที่สุดชุมชนท้องถิ่นสามารถควบคุมการพฒนาการท่องเที่ยวอย่างมีคุณภาพ
ท้องถิ่นในที่นี้ เริ่มต้นจากการระบบรากหญ้าจนถึงการปกครองท้องถิ่น และรวมถึงการมีส่วนร่วมของ
ผู้ที่เกี่ยวข้องด้วย
4.1.3 ประเภทของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เป็นการท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบัน กิจกรรมการท่องเที่ยว
เชิงนิเวศมีความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับสภาพพนที่ของแหล่งท่องเที่ยวว่าเออต่อการจัดกิจกรรม
ื้
ื้
การท่องเที่ยวประเภทใด อีกทั้งยังขึ้นอยู่กับพฤติกรรม หรือความสนใจของนักท่องเที่ยวอีกด้วย
1) การเดินป่า (Trekking Tour) ป่าไม้ในแต่ละภูมิภาคของประเทศไทยมีความหลากหลายมาก
เช่น ป่าไม้ในภาคเหนือจะพบทั้งป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าสน ป่าดิบชื้น เป็นต้น ส่วนในภาคใต้จะพบ
ป่าพรุ ป่าดิบชื้น เป็นต้น กิจกรรมการเดินป่าจึงได้รับความนิยมมากขึ้น อทยานแห่งชาติแต่ละแห่ง
ุ
ได้พยายามจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศขึ้น เพราะเป็นการท่องเที่ยวที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อ
ทรัพยากรธรรมชาติต่ า เนื่องจากมีการควบคุม ดูแล และนักท่องเที่ยวมีความรับผิดชอบต่อสภาพแวดล้อม
2) การท่องเที่ยวเชิงนิเวศทางทะเล (Marine Ecotourism) คือ การท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ
ในแหล่งธรรมชาติทางทะเลที่มีเอกลักษณ์เฉพาะถิ่น และแหล่งท่องเที่ยวที่เกี่ยวเนื่องกับระบบนิเวศ
ทางทะเล โดยมีกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันของผู้ที่เกี่ยวข้องภายใต้การจัดการสิ่งแวดล้อม และ
ื่
การท่องเที่ยวอย่างมีส่วนร่วมของท้องถิ่น เพอมุ่งให้เกิดจิตส านึกต่อการรักษาระบบนิเวศอย่างยั่งยืน
ื้
3) การท่องเที่ยวแบบ Homestay หมายถึง การเดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นพนที่ที่มีลักษณะ