Page 74 - หลักสูตร M1 ( Recruiting and Selection )
P. 74
Pacesetter
่
่
ํ
ั
ั
• จ ด ส ภ า พ แ วดล ้อ ม ให ้ส่ ง เ ส ริม ก าร ฟ ง ทีดี สิง ที ท า ให ้เ สีย ส ม าธิน้น มีไ ด ้ม าก ม าย
ั
่
่
ั
ให ้ลดสิงรบกวนเหล่าน้นลง เช่น ผู้คนทีเดินเข ้าออก เสียงวิทยุดังลันจากห ้องข ้างๆ เสียงโทรศัพท์
่
่
เปนต ้น
็
ั
• เพิมศักยภาพด ้านสมาธิของคุณ สมาธิสามารถพฒนาได ้โดยใช ้ การฝกฝนไม่ต่างจากวินยด ้านอืนๆ
ึ
่
่
ั
่
• ฟ ง เ พื อ ห า คว า ม ห ม า ย แ ฝ ง ที ซ่ อ น อ ยู แ ล ะ จ า ก คว า ม คลุ ม เครื อ
่
่
ั
่
่
่
การมุงหาความหมายทีแท ้จริงทีซ่อนอยูและแก ้ไขความคลุมเครือจะทาให ้คุณฟงได ้ดีขึ้น
ํ
ั
่
ั
่
่
่
็
็
่
่
• ฟงเพือหาแนวคิดทีสําคัญ สิงทีคุณได ้ยินส่วนใหญ่อาจเปนสํานวนทีจาเจหรือเปนเรืองทัวไป
ํ
่
่
่
่
ั
ตั้งใจฟงเพือหาข ้อมูลทีสําคัญ
• ฟงโดยไม่ต ้องประเมิน หลีกเลียงการตัดสิน ผู้ฟงทีเปนกลางจะสร้างบรรยากาศทีเข ้าอกเข ้าใจ
ั
็
่
ั
่
่
เปดกว ้าง และอบอุน
ิ
่
การจดบันทึกเปนสิงสําคัญ
่
็
ํ
ไม่ว่าคุณจะตั้งวัตถุประสงค์ วางโครงสร้างการสัมภาษณ ถามคาถาม และรบฟงคาตอบอย่างดีเพียงใด
ํ
์
ั
ั
คุณก็จะยังคงรู้สึกว่าการตัดสินใจทีหนกแนนและมีเหตุผลเปนเรืองยากหากคุณไม่สามารถจาสิงที ่
่
ั
็
่
่
่
ํ
์
ํ
ผู้ ถู ก สั ม ภ าษ ณ พู ดร ะ ห ว่ า ง ก าร สั ม ภ าษ ณ อ ย่ า ง แ ม่ น ย า
์
ํ
่
ั
ั
งา นวิจ ยอย่างกว ้างขวางพบว่าเมือผู้จดก ารตัดสินใจ โดยอาศัยความ จาเพียงอย่างเดียว
พ ว ก เ ข า จ ะ ตั ด สิ น ใ จ ไ ด ้ ไ ม่ แ ม่ น ย าแ ล ะ ไ ม่ มี วิ จ าร ณ ญ า ณ เ ท่ าผู้ จ ดก าร
ั
ํ
่
อีกกลุมทีจดบันทึกไปด ้วยระหว่างการสัมภาษณ ์
่
้
่
่
่
งานศึกษาวิจยชินหนึงของ LIMRA ได ้พยายามศึกษาว่าผู้จดการสามารถจดจาสิงทีผู้สมัครพูดระหว่าง
ํ
ั
ั
่
ั
ํ
การสัมภาษณได ้อย่างแม่นยาแค่ไหน ก่อนการสัมภาษณ ผู้จดการจะได ้รบคูมือการสัมภาษณ ดินสอ
ั
์
์
์
ํ
่
ั
และกระดาษ และได ้รบคาสังให ้ปฏิบัติตัวเหมือนกาลังทาการสัมภาษณอยู จากน้นกลุมผู้จดการ 40 คน
ั
่
่
ํ
ํ
ั
์
่
่
์
จะได ้รบชมวิดีโอเทปการสัมภาษณเพือคัดเลือกซึงมีความยาว 20 นาที หลังจากรับชมวิดีโอเทป
ั
็
ํ
ํ
ํ
ั
็
ผู้จดการได ้ทาแบบทดสอบจานวน 20 ข ้อ โดยทุกคาถามไม่ซับซ ้อนและเปนข ้อเทจจริง
ํ
่
ผู้จดการบางคนตอบถูกทุกคาถาม ในขณะทีบางคนตอบผิดถึง 15 ข ้อจากทั้งหมด 20 ข ้อ
ั
ํ
่
่
่
จานวนการตอบผิดโดยเฉลียอยูที 10 ข ้อ
่
้
ั
์
่
ด ้วยเหตุนี ผู้จดการครึงหนึงจึงไม่สามารถรายงานข ้อมูลทีได ้จากการสัมภาษณในระยะเวลา 20
่
น า ท ี ไ ด ้ อ ย ่ า ง แ ม ่ น ย ํ า
์
่
ั
ํ
่
ส่วนผู้จดการทีตอบแบบทดสอบได ้อย่างแม่นยาได ้ปฏิบัติตามคูมือการสัมภาษณและคอยจดบันทึก
ใ น ก า ร ป ร ะ เ ม ิ น ผ ู ้ ถ ู ก ส ั ม ภ า ษ ณ ์
ํ
่
พบว่าผู้สัมภาษณทีมีความแม่นยาน้อยกว่าหรือผู้ทีไม่ได ้จดบันทึกน้นจะประเมินผู้ถูกสัมภาษณ์สูงกว่าทีผู้สัมภ
่
ั
่
์
่
์
า ษ ณ ที มี ค วาม แ ม่ น ย าป ร ะ เมิ น ไ ว ้ เ นื อ ง จา ก มี ข ้อ มู ล ไ ม่ พอ ผู้ สั มภา ษ ณ ที มี
์
่
ํ
่
็
ความแม่นยาน้อยกว่าจึงใช ้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผล และมองเหนเฉพาะด ้านดีของผู้ถูกสัมภาษณ ์
ํ
่
็
่
งานวิจยนีได ้ข ้อสรุปว่าการจดบันทึกร่วมกับการใช ้ คูมือการสัมภาษณเปนสิงจาเปนเพือให ้สัมภาษณ์อย่างแม่น
์
่
ํ
ั
็
้
ยํา
่
ควรจดบันทึกอย่างต่อเนืองเพือให ้แนใจว่าคุณได ้รบข ้อมูลมากเพียงพอและได ้จดประเดนทีสําคัญลงไป
็
่
่
ั
่
่
็
่
่
ก า ร จ ด บั น ทึ ก อ ย่ า ง ต่ อ เ นื อ งแ ท น ที จ ะจ ด เ ฉ พ า ะป ร ะ เ ด นที สํ า คั ญ
์
่
เ ป น ก าร หลี ก เ ลี ย ง ไ ม่ ใ ห ้ผู้สั ม ภ าษ ณ คาด เ ด าไ ด ้ว่ า ป ร ะ เ ด น ใ ดบ ้า ง ที คุ ณ ม อ ง ว่ า สํ า คั ญ
็
็
่
่
ก า ร บั น ทึ ก ข ้ อ เ ท จ จ ริ ง ทั้ ง หม ดที ผู้ ถู ก สั ม ภ าษ ณ ร าย ง าน จ ะ ช่ วย
์
็
็
ในการประเมินผลในภายหลังและช่วยเสริมในการสัมภาษณคร้งต่อไป คุณไม่จาเปนต ้องจดบันทึก
ํ
ั
์
์
็
ใ ห ้ เ รี ยบ ร้ อ ยห รื อ จ ด ใ ห ้ เ ป น ป ร ะ โยค ส ม บู ร ณ
12
