Page 41 - bloch2-30-01-2022_OCR

y Pûjn à /a
Jacques Bloch: "Een bakker 'steelt' met zijn ogen. Telkens ik op reis ging, had ik wel weer
ergens iets gezien waar ik een eigen versie van wilde maken. Het prikkelde mijn fantasie en
soms leidde het tot verrassende creaties.
Het hoefde trouwens niet altijd uit het buitenland te komen. Op een keer stond ik voor het
uitstalraam van een Brusselse bakker die vermaard was om zijn 'pain à la grecque'. Die pain
à la grecque zag er behoorlijk donker uit en ik dacht dat ze met bruine suiker gemaakt was.
Thuis gaf ik opdracht aan mijn bakkers om ook pain à la grecque met bruine suiker te bak­
ken, want ik wilde wel eens weten hoe dat zou smaken. Het beviel ons en we besloten het te
verkopen. Met succes, want het werd een van onze toppers.
Jaren later zag ik die bakker op tv uitleggen hoe hij zijn pain à la grecque maakte. Gewoon
met wit deeg. Waarschijnlijk was het de dag dat ik passeerde toevallig verbrand..."

Pain à la grecque heeft niets te maken met Griekenland, maar wel met brood. In de zes­
tiende eeuw deelden de Brusselse paters Augustijnen in hun abdij aan de Wolvengracht
geregeld brood uit aan de armen. In de Brusselse volksmond werd dat 'bruut van de grecht'
(gracht) genoemd. De verfranste benaming 'pain à la grecque' werd aan het gebak gegeven
door de Franse bezetters. Vele bakkers gebruiken daardoor nu de foutieve benaming 'Grieks
brood' of 'pain à la grecque'.