Page 126 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 126
๑๑๓
พยานหลักฐานในระดับนั้น เช่น เจ้าพนักงานจับผู้ต้องหาได้ในขณะท าร้ายร่างกายผู้เสียหาย ต่อมาผู้เสียหาย
ื่
ร้องทุกข์กล่าวโทษว่าผู้ต้องหาท าร้ายร่างกายผู้เสียหายเพอสะดวกแก่การลักทรัพย์ และพนักงานสอบสวนยื่น
ค าร้องขอฝากขังในข้อหาชิงทรัพย์ แต่พนักงานสอบสวนอ้างพยานหลักฐานเพียงค าให้การของเจ้าพนักงานผู้จับ
ซึ่งให้การเฉพาะข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการท าร้ายร่างกายเท่านั้น ศาลก็ออกหมายขังได้เฉพาะข้อหาท าร้ายร่างกาย
หากประสงค์จะขอให้ศาลออกหมายขังในข้อหาชิงทรัพย์ พยานหลักฐานอย่างน้อยก็ต้องมีบันทึกค าร้องทุกข์
หรือค ากล่าวโทษของผู้เสียหายยืนยันว่ามีการเอาทรัพย์ของผู้เสียหายไปด้วย ไม่จ าต้องถึงขนาดมีบันทึก
ี
ค าให้การของผู้เสียหายก็ได้ เพยงเท่านี้ก็น่าเชื่อว่าได้กระท าผิดข้อหาชิงทรัพย์แล้ว ส่วนผู้ต้องหาจะมีเจตนา
ท าร้ายร่างกายเพื่อสะดวกแก่การลักทรัพย์จริงหรือไม่ ก็มิใช่เรื่องที่ต้องพิสูจน์ในชั้นการออกหมายขัง
ใคร่ขอยกตัวอย่างกรณีจับกุมความผิดซึ่งหน้าเรื่องหนึ่ง เมื่อครั้งที่ผู้เขียนรับราชการที่ศาลจังหวัด
แห่งหนึ่ง เจ้าพนักงานต ารวจจับผู้ต้องหาได้พร้อมเมทแอมเฟตามีนชนิดเม็ด ๔ เม็ด กับเมทแอมเฟตามีนชนิด
เกล็ด (ยาไอซ์) ๑ ถุง น้ าหนักสุทธิ ๐.๔๕ กรัม ในชั้นจับกุมแจ้งข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองโดย
ื่
ผิดกฎหมาย แต่พนักงานสอบสวนยื่นค าร้องขอฝากขังในข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพอจ าหน่าย
เมื่อผู้เขียนไต่สวนเรียกพยานหลักฐานเพมเติม ได้แก่ บันทึกการแจ้งข้อกล่าวหาและบันทึกค าให้การผู้ต้องหา
ิ่
ื่
พบว่าในชั้นสอบสวน พนักงานสอบสวนแจ้งข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพอจ าหน่าย ทั้งที่ไม่มี
ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการล่อซื้อเมทแอมเฟตามีน ทั้งจ านวนไม่ถึงสิบห้าหน่วยการใช้ และน้ าหนักสุทธิไม่ถึงหนึ่ง
จุดห้ากรัมตามข้อสันนิษฐานของกฎหมายที่ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่ามีไว้ในครอบครองเพอจ าหน่าย เมื่อสอบถาม
ื่
ิ
ถึงเหตุผลที่แจ้งข้อหานี้ พนักงานสอบสวนให้ค าตอบว่า ขณะนี้อยู่ในระหว่างรอผลการตรวจพสูจน์ยาเสพติด
ของกลาง พนักงานสอบสวนมีความมั่นใจว่าปริมาณสารบริสุทธิ์จะต้องถึงสามร้อยเจ็ดสิบห้ามิลลิกรัมขึ้นไปซึ่ง
ื่
ต้องด้วยข้อสันนิษฐานของกฎหมายที่ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่ามีไว้ในครอบครองเพอจ าหน่าย เมื่อผู้เขียนทราบ
เหตุผลเช่นนี้ จึงอนุญาตให้ฝากขังได้เฉพาะข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองโดยผิดกฎหมายเท่านั้น
ดังนี้จะเห็นได้ว่าข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพอจ าหน่าย พนักงานสอบสวนแจ้งข้อหาโดยไม่มี
ื่
ิ
พยานหลักฐานตามสมควรว่าผู้นั้นน่าจะได้กระท าผิดตามข้อหานั้นตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความ
อาญา มาตรา ๑๓๔ วรรคสอง แม้ศาลไม่อาจเข้าไปก้าวล่วงดุลพินิจในการแจ้งข้อหาได้ แต่เมื่อน าตัวมาขอฝาก
ขัง ศาลก็ต้องพจารณาว่ามีพยานหลักฐานตามสมควรที่จะออกหมายขังในข้อหาดังกล่าวได้หรือไม่ หากไม่ได้
ิ
ก็ต้องออกหมายขังไปในข้อหาที่มีพยานหลักฐานตามสมควร แม้บางครั้งข้อหาที่ศาลอนุญาตให้ฝากขังกับข้อหา
ที่ศาลยกค าร้องจะไม่มีผลถึงระยะเวลาในการฝากขัง แต่การอนุญาตให้ฝากขังในข้อหาที่ไม่มีพยานหลักฐาน
ตามสมควรที่จะออกหมายขังได้ นอกจากไม่ต้องด้วยบทบัญญัติตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความอาญา
ิ
มาตรา ๗๑ ประกอบมาตรา ๖๖ แล้ว อาจส่งผลไปถึงการที่ผู้ต้องหาเสียโอกาสที่จะได้รับอนุญาตให้ปล่อย
ชั่วคราวด้วย