Page 240 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๒๒๗

์
ทั้งสองกรณีดังกล่าวศาลฎีกาได้หลักเกณฑไว้ดังนี้

ขอให้ศาลห้ามชั่วคราวตามาตรา ๒๕๔(๒) ได้แม้ไม่เกี่ยวกับทรัพย์

ฎีกาที่ ๑๕๐๙/๒๕๑๔ โจทก์ฟองว่าโจทก์และจ าเลยจดทะเบียนหย่ากัน โดยมีข้อสัญญา
้
้
ให้บุตรอยู่ในความอปการะของโจทก์ แต่จ าเลยหลอกลวงบุตรไป จึงฟองให้ส่งบุตร ดังนี้ โจทก์มีอานาจยื่น
ุ

ค าร้องให้ศาลสั่งให้จ าเลยส่งบุตรให้โจทก์ก่อนพิพากษาได้ตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๒๕๔ (๒) เพราะมาตรา ๒๕๔
มิใช่เป็นบทบัญญัติให้ใช้เฉพาะเกี่ยวกับทรัพย์เท่านั้น

ค าสั่งศาลตามมาตรา ๒๕๔(๒) ต้องเป็นการห้ามจ าเลย จะขอให้ห้ามบุคคลอื่นกระท าไม่ได้

้
ค าสั่งค าร้องที่ ๗๕/๒๕๔๖ โจทก์ฟองขอให้เพกถอนค าสั่งไม่รับจดทะเบียนของจ าเลย
ิ
และให้จ าเลยรับจดทะเบียนคณะกรรมการบริหารชุดใหม่ของสภาองค์การลูกจ้าง สภาแรงงานแห่งประเทศ
ิ
ไทย ซึ่งได้รับเลือกตั้งจากที่ประชุมใหญ่วิสามัญ ศาลฎีกาพพากษาตามค าขอของโจทก์ ต่อมาโจทก์อทธรณ์
ุ
โต้แย้งค าสั่งศาลแรงงานกลางเกี่ยวกับการรับจดทะเบียนของจ าเลยว่าจะเริ่มนับตั้งแต่เมื่อใด ขณะคดีอยู่
ระหว่างการพจารณาของศาลฎีกา โจทก์ยื่นค าร้องขอให้ห้าม ป. กับพวก ซึ่งแอบอางเป็นประธาน
ิ
้
คณะกรรมการสภาแรงงานแห่งประเทศไทย กระท าซ้ าหรือกระท าต่อไปซึ่งกิจการของสภาแรงงานแห่ง
ประเทศไทย และห้ามมิให้นายทะเบียนรับจดทะเบียนไว้ชั่วคราว กรณีจึงเป็นเรื่องนอกเหนือค าฟ้องกับเป็น

เรื่องที่ขอให้ห้ามบุคคลอื่น ซึ่งมิใช่จ าเลยไม่ชอบด้วย ป.วิ.พ. มาตรา ๒๕๔ (๒) ต้องยกค าร้อง

ค าสั่งศาลที่ห้ามมิให้ท านิติกรรมใดๆ เกี่ยวกับทรัพย์สินก่อนพพากษาตามมาตรา ๒๕๔(๒)
ิ
ิ
นั้น ไม่ห้ามเจ้าหนี้ตามค าพพากษาอนยึดหรืออายัดตาม ป.วิ.พ. หรือตามกฎหมายอน (ฎีกาที่ ๒๕๗,๒๕๘/
ื่
ื่
๒๕๑๓ ค าสั่งค าร้องที่ ๓๔๔๒/๒๕๔๖) เป็นหลักการเดียวกับการยึดทรัพย์ของจ าเลยไว้ก่อนพิพากษา
ิ
การขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพพากษาแม้จะเข้าหลักเกณฑ์ของกฎหมาย ศาลก็อาจใช้
ดุลพนิจไม่อนุญาตให้ ถ้าโจทก์ยื่นค าขอล่วงเลยเวลาอนสมควรและหากศาลมีค าสั่งตามค าขอนั้นจะ
ิ
ั
ก่อให้เกิดความเสียหายแก่จ าเลย เช่น โจทก์เพิ่งยื่นค าร้องขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพพากษาต่อศาลหลังจาก
ิ
ิ
ที่จ าเลยทั้งสามเข้าด าเนินการก่อสร้างในที่ดินพพาทแล้วเป็นเวลานานถึง ๕ เดือนเศษ การยื่นค าขอของ
โจทก์จึงล่วงเลยเวลาอันสมควร ทั้งหากน าวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษามาใช้ย่อมจะก่อให้เกิดความเสียหาย
แก่จ าเลยทั้งสามเช่นเดียวกัน พฤติการณ์เช่นนี้จึงยังไม่สมควรที่จะน าวิธีการชั่วคราวก่อนพพาทตาม ป.วิ.พ.
ิ
มาตรา ๒๕๔(๒) มาใช้ (ฎีกาที่ ๒๔/๒๕๔๐)

ตัวอย่างค าสั่งห้ามชั่วคราวมิให้จ าเลยกระท าซ้ าหรือกระท าต่อไปซึ่งการละเมิด

้
๑. ฎีกาที่ ๖๔๒๔/๒๕๕๐ โจทก์ฟองขอให้บังคับจ าเลยขนย้ายทรัพย์สินและสิ่งปลูกสร้าง
ออกจากที่ดินพพาทและคืนที่ดินแก่โจทก์ในสภาพไม่มีสิ่งปลูกสร้างและวัสดุอปกรณ์ก่อสร้าง ห้ามจ าเลย
ิ
ุ
ิ
ิ
และบริวารเกี่ยวข้องกับที่ดินพพาท การที่จ าเลยเข้าไปด าเนินการก่อสร้างอาคารในที่ดินพพาทหลังจาก