Page 47 - รายงานประจำปี 2564 คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 47
ผู้ฟ้องคดีได้เคยมีหนังสือขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสอง ซึ่งมีอำนาจหน้าที่ตรวจสอบคำขอและเอกสารประกอบ
พิจารณาประเมินภาษีธุรกิจเฉพาะใหม่ตามมาตรา ๕๔ เพื่อดำเนินการเบิกจ่ายให้แก่ผู้มีสิทธิตามมติ
แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง คณะรัฐมนตรีและแนวทางการตรวจสอบการจ่ายเงิน
พ.ศ. ๒๕๓๙ และเพิกถอนคำสั่งยึดหรืออายัดทรัพย์สิน ตามมาตรการรถยนต์คันแรกของกระทรวงการคลัง
และมีคำสั่งใหม่ให้ถูกต้องแล้ว แต่ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสอง แต่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ แจ้งว่าผู้ฟ้องคดีขาดคุณสมบัติ
เพิกเฉย จึงยื่นฟ้องคดีนี้ขอให้พิพากษาหรือมีคำสั่ง และไม่มีสิทธิรับเงินตามมาตรการดังกล่าว ขอให้
ให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองดำเนินการพิจารณาประเมิน เพิกถอนคำสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ดังกล่าว เห็นว่า
ภาษีธุรกิจเฉพาะใหม่และพิจารณาดำเนินการเพิกถอน เงินที่รัฐให้คืนแก่ผู้ซื้อรถยนต์ใหม่คันแรกในจำนวน
คำสั่งยึดหรืออายัดทรัพย์สินและมีคำสั่งใหม่ภายใน เท่ากับภาษีสรรพสามิตของรถยนต์ที่ซื้อตามโครงการ
เวลาที่ศาลกำหนด กับให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองชดใช้ ดังกล่าวเป็นเงินช่วยเหลือเพื่อเป็นการลดภาระ
ค่าเสียหาย ดังนั้น การยื่นฟ้องคดีนี้จึงเป็นกรณี การลงทุนหรือค่าใช้จ่ายในการได้มาซึ่งรถยนต์ใหม่
ที่ผู้ฟ้องคดีมุ่งประสงค์ให้มีการดำเนินการเกี่ยวกับ คันแรกของประชาชนตามที่ได้แถลงไว้ในนโยบาย
ความรับผิดในหนี้ภาษีอากรของผู้ฟ้องคดีใหม่ ของรัฐบาล เงินดังกล่าวไม่มีลักษณะเป็นเงินภาษี
อันมีผลต่อการบังคับสิทธิเรียกร้องของรัฐ สรรพสามิตของรถยนต์ใหม่คันแรกที่รัฐเรียกเก็บ
ในหนี้ภาษีอากร จึงถือได้ว่าเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับ จากผู้ประกอบอุตสาหกรรมซึ่งเป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษี
สิทธิเรียกร้องของรัฐในหนี้ภาษีอากร ตามมาตรา ๗ (๒) สรรพสามิตโดยตรงตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติ
แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและ ภาษีสรรพสามิต พ.ศ. ๒๕๒๗ ข้อพิพาทในคดีนี้
วิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. ๒๕๒๘ ซึ่งไม่อยู่ จึงไม่ใช่ข้อพิพาทเกี่ยวกับการประเมินหรือการจัดเก็บ
ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ภาษีสรรพสามิตระหว่างผู้ประกอบอุตสาหกรรมกับรัฐ
ตามมาตรา ๙ วรรคสอง (๓) แห่งพระราชบัญญัติ อันเป็นคดีภาษีอากรตามพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ี
จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง ศาลภาษอากรและวธีพจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. ๒๕๒๘
ิ
ิ
พ.ศ. ๒๕๔๒ คดีนี้จึงอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษา ซึ่งอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลภาษีอากร
ของศาลยุติธรรม แต่เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับความรับผิดอย่างอื่น
ของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ
คำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล อันเกิดจากการใช้อำนาจตามกฎหมายที่อยู่ในอำนาจ
ที่ ๒๘/๒๕๕๘ พิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ตามมาตรา ๙
คดีที่ผู้ฟ้องคดีซึ่งเป็นเอกชนยื่นฟ้องผู้ถูกฟ้อง วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง
๒
คดีที่ ๑ และที่ ๒ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ กรณีผู้ฟ้องคดี และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
ยื่นใช้สิทธิขอรับเงินช่วยเหลือตามนโยบายรัฐบาล
ในโครงการรถยนต์ใหม่คันแรกต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
๒ คำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๒๙/๒๕๕๘ ถึงที่ ๓๑/๒๕๕๘ และ ๔๐/๒๕๕๘ วินิจฉัยทำนองเดียวกัน
ร า ย ง า น ป ร ะ จ ำ ปี ๒ ๕ ๖ ๔ 45
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
