Page 172 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 172
ุ
ี
่
�
ั
่
ู
ึ
ึ
ี
�
ั
ผ้ร้องจงไม่ใช่ปัญหาเกยวกบคาพพากษาหรือคาสงทถงท่สดระหว่างศาล
ิ
ี
่
ขัดแย้งกัน ตามนัยมาตรา 14 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัย
ี
ี
ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 ท่คณะกรรมการวินิจฉัย
�
ี
ี
�
ี
ื
ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลจะรับเร่องไว้พิจารณาวินิจฉัยได้
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล (คาส่ง) ท ่ ี
�
ั
ี
ี
�
�
�
ี
�
ี
ั
๑๔๓/๒๕๖๑ คดีท่มีคาพิพากษาหรือคาส่งอันถึงท่สุดระหว่างศาล
ี
ั
ขัดแย้งกันและจะส่งให้คณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดได้น้นจะต้องเป็นกรณ ี
ั
�
ท่คาพิพากษาหรือคาส่งอันถึงท่สุดระหว่างศาลขัดแย้งกันโดยอาศัย
ี
ี
�
ื
ข้อเท็จจริงท่เป็นเร่องเดียวกัน แต่ได้ย่นฟ้องต่อศาลสองศาลต่างระบบ
ื
ี
ี
�
ั
และศาลท้งสองศาลน้น มีคาพิพากษาท่ถึงท่สุดแตกต่างกัน จนเป็นเหตุให้
ั
ี
คู่ความไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายหรือไม่ได้รับความเป็นธรรม กรณ ี
ื
ท่ศาลแพ่งกรุงเทพใต้มีคาพิพากษาในประเด็นแห่งคดีเร่องค่าเสียหายใน
�
ี
ุ
ิ
ั
ทางแพ่งตามสญญาประนีประนอมยอมความระหว่างนติบคคลหม่บ้าน
ู
ึ
ั
�
จดสรร ล. โจทก์ บริษท ค. จาเลย (ผู้ร้อง) ซ่งเป็นเอกชนด้วยกัน โดย
ั
่
ี
ั
ไม่ได้วินจฉัยเกยวกบการกระทาของคณะกรรมการจัดสรรท่ดนจงหวด
ิ
ี
ั
ั
ิ
�
ี
ึ
ี
นนทบุรีซ่งเป็นเจ้าหน้าท่ของรัฐว่าได้ละเลยต่อหน้าท่ตามท่กฎหมาย
ี
ี
กาหนดให้ต้องปฏิบัติหรือไม่ ซ่งเป็นประเด็นหลักท่พิพาทกันในคด ี
ึ
�
ปกครองตามคาพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด ประเด็นข้อพิพาทของ
�
ั
ท้งสองคดีจึงไม่ใช่ประเด็นเดียวกัน แม้ในคดีปกครองจะมีปัญหา
ี
ข้อเท็จจริงในบางประเด็นท่ศาลต้องวินิจฉัยเช่นเดียวกันกับประเด็นข้อพิพาท
�
ในคดีแพ่งว่า บริษัท ค. (ผู้ร้องสอด) ได้จัดทาถนนถูกต้องตรงตามแผนผัง
�
ื
โครงการท่ได้รับอนุญาตหรือไม่ เพ่อจะนาไปสู่การวินิจฉัยประเด็น
ี
ี
ข้อพิพาทในคดีปกครองว่า คณะกรรมการจัดสรรท่ดินจังหวัดนนทบุร ี
ี
�
(ผู้ถูกฟ้องคดี) ละเลยต่อหน้าท่ไม่กากับดูแล และตรวจสอบให้ผู้ร้องสอด
161
