Page 175 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 175

ี
                 ี
                            ี
            คือ ท่ดินตามโฉนดท่ดินเลขท่ 413 เพียงแปลงเดียวเป็นการชอบด้วย
            กฎหมายหรือไม่ แม้ศาลปกครองกลางจะพิพากษายกฟ้องโดยวินิจฉัย
                              ี
                                               ี
                                                          ี
                   ี
            ว่า การท่เจ้าพนักงานท่ดินฯ ไม่จดทะเบียนท่ดินโฉนดเลขท่ 414 เป็น
            ทรัพย์ส่วนกลางชอบด้วยกฎหมายแล้ว ก็เป็นการวินิจฉัยการกระทาของ
                                                               �
                       ี
            เจ้าพนักงานท่ดินฯ ตามพระราชบัญญัติอาคารชุด พ.ศ. 2522 มิได้ขัด
                      �
                                         ี
                                                           �
                                                      ึ
            หรือแย้งกับคาพิพากษาศาลอุทธรณ์ท่วินิจฉัยว่า ผู้ร้องซ่งเป็นจาเลยในคด ี
            ดังกล่าวผูกพันต้องปฏิบัติตามประกาศโฆษณาโครงการของตนท่ระบุให้
                                                             ี
            โฉนดท่ดินเลขท่ 414 เป็นทรัพย์ส่วนกลาง อันเป็นนิติสัมพันธ์ระหว่าง
                  ี
                         ี
            ผู้ประกอบธุรกิจกับผู้บริโภค ตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค
            พ.ศ. 2551 ท้งเจ้าพนักงานท่ดินฯ ไม่ได้ช้แจงว่ามีเหตุขัดข้องในการ
                                    ี
                        ั
                                              ี
                      �
            ปฏิบัติตามคาพิพากษาศาลอุทธรณ์แต่อย่างใด หรือหากมีข้อขัดข้อง
            เก่ยวกับการบังคับคดีตามคาพิพากษาศาลอุทธรณ์ พระราชบัญญัต  ิ
                                   �
              ี
            วิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 มาตรา 65 ก็ได้บัญญัติให้อานาจ
                                                               �
            ศาลในคดีดังกล่าวแก้ไขข้อขัดข้องได้ตามความจาเป็นและสมควรแก่กรณ  ี
                                                �
            เพ่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม กรณีตามคาร้องของผู้ร้องจึงมิใช่ปัญหา
                                              �
              ื
                                     ี
                                   ั
              ี
                                 �
                                        ี
                    �
                                                                  ี
            เก่ยวกับคาพิพากษาหรือคาส่งท่ถึงท่สุดระหว่างศาลขัดแย้งกันในคดีท่ม ี
            ข้อเท็จจริงเป็นเร่องเดียวกัน จนเป็นเหตุให้คู่ความไม่ได้รับการเยียวยา
                          ื
            ความเสียหาย หรือไม่ได้รับความเป็นธรรม อันจะเข้าองค์ประกอบของ
                                    ึ
            บทบัญญัติมาตรา 14 วรรคหน่ง แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัย
                            ี
             ี
                                                  ี
                  �
            ช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 ท่คณะกรรมการจะรับ
             �
                                            �
            คาร้องของผู้ร้องไว้พิจารณาได้ จึงให้ยกคาร้อง
                                                               ั
                      �
                                                            �
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล (คาส่ง) ท  ่ ี
                                    �
                               ี
                                              ี
            ๘๖/๒๕๖๒ คดีน้ศาลปกครองสูงสุดพิพากษาว่า การสาคัญผิดของผู้ฟ้องคด  ี
                         ี
                                                    �
              ั
                                                              ี
            ท้งสองเกิดจากข้อมูลราคาประเมินตาราวาละ 4,000 บาท ท่ได้รับ
       164  สรุปแนว   ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
                         ี
                                                      ั
                   และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
                   ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
                   (พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180