Page 173 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 173

�
            ทาการก่อสร้างในโครงการจัดสรรท่ดินให้ถูกต้องตามแบบและแผนผัง
                                        ี
                     ี
                     ่
                                                         ิ
                        ั
                                  ื
                                      ็
                            ุ
                                                 ี
            โครงการทได้รบอนญาตหรอไม่กตาม แต่ในคดแพ่งศาลพพากษาตาม
            ยอมโดยพิจารณาจากสัญญาประนประนอมยอมความระหว่างโจทก์และ
                                       ี
             �
            จาเลยท่ตกลงกันในขอบเขตแห่งประเด็นในคดีหรือเก่ยวเน่องกับประเด็น
                                                    ี
                                                        ื
                  ี
                                                            ึ
                                  ี
            ในคดี มิใช่เป็นการวินิจฉัยช้ขาดข้อพิพาทอย่างคดีธรรมดา ซ่งการจะ
                                �
                                                        ั
            บังคับการให้เป็นไปตามคาพิพากษาตามยอมของศาลน้น ก็เป็นความ
            สัมพันธ์ทางแพ่งระหว่างคู่สัญญา ส่วนการท่ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัย
                                               ี
                                   ี
                                                    ู
                                               ุ
                                   ่
                                         ั
                                                               �
                                                           ี
            ว่า ให้คณะกรรมการจัดสรรทดนจงหวดนนทบรี (ผู้ถกฟ้องคด) ใช้อานาจ
                                      ั
                                    ิ
            ตามมาตรา 52 ประกอบมาตรา 70 วรรคหน่ง แห่งพระราชบัญญัต   ิ
                                                 ึ
                      ี
                                                            �
                                     ั
            การจัดสรรท่ดิน พ.ศ. 2543 ส่งให้บริษัท ค. (ผู้ร้องสอด) ดาเนินการ
                                         ้
                                         �
            ก่อสร้างถนนสายหลักและบ่อบาบัดนาเสียในโครงการให้ตรงตามแผนผัง
                                    �
                                                     ี
            โครงการท่ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการจัดสรรท่ดินจังหวัดนนทบุร   ี
                     ี
                           ้
                           ี
                                                ี
                                          ั
                                                 ิ
                                                ่
                                                   ั
                                                             ุ
              ู
               ู
                                                              ี
            (ผ้ถกฟ้องคด) ทงน ให้คณะกรรมการจดสรรทดนจงหวดนนทบร (ผ้ถก
                                                                  ู
                                                                ู
                                                       ั
                      ี
                         ั
                         ้
                                                         ี
                                                             �
            ฟ้องคดี) ใช้อานาจภายในระยะเวลา 60 วัน นับแต่คดีถึงท่สุด คาขออ่น
                                                                  ื
                      �
            นอกจากน้ให้ยกเป็นการวินิจฉัยไปตามประเด็นข้อพิพาทในคดีปกครอง
                    ี
                                         ี
            เพ่อบังคับให้คณะกรรมการจัดสรรท่ดินจังหวัดนนทบุรี (ผู้ถูกฟ้องคดี)
              ื
                                              ี
                                          ี
             ึ
                                                       �
            ซ่งเป็นเจ้าหน้าท่ของรัฐ ปฏิบัติหน้าท่ตามท่กฎหมายกาหนดให้ปฏิบัต  ิ
                         ี
                                               ั
             ึ
            ซ่งข้อเท็จจริงไม่ขัดแย้งกันกับคดีแพ่ง ดังน้น ประเด็นข้อพิพาทตาม
                            ั
                                   ี
             �
                          �
            คาพิพากษาหรือคาส่งอันถึงท่สุดระหว่างศาลยุติธรรมและศาลปกครอง
                                               ั
            จึงไม่ใช่ประเด็นเดียวกันและไม่ขัดแย้งกัน ท้งปัญหากรณีท่โจทก์หรือ
                                                           ี
                                                     ั
                      �
            ผู้ฟ้องคดี ไม่ดาเนินการท่ผู้ร้องยกข้นอ้างเป็นปัญหาในช้นบังคับคดี คาร้อง
                                      ึ
                                                               �
                               ี
                          ื
            ของผู้ร้องไม่เข้าเง่อนไขตามมาตรา 14 แห่งพระราชบัญญัติ ว่าด้วยการ
                 ั
               ิ
            วินจฉยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาล พ.ศ. 2542 ท่คณะกรรมการ
                        �
                                 ี
                   ี
                                                       ี
                                                      �
                                               ั
                                             �
            จะรับคาร้องของผู้ร้องไว้พิจารณาได้ จึงมีคาส่งให้ยกคาร้อง
                  �
        162  สรุปแนว   ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
                         ี
                                                      ั
                   และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
                   ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
                   (พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178