Page 330 - วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชํานัญพิเศษ
P. 330
วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชำานัญพิเศษ
ี
การค้นคว้าคําพิพากษาศาลฎีกาพบว่ามีคําพิพากษาท่วินิจฉัยใกล้เคียงโดยเทียบเคียงกับแนวคิด
ี
ั
ทฤษฎีน้ได้ โดยศาลฎีกาวินิจฉัยว่าพฤติการณ์ของนายจ้างในแต่ละคดีน้น ถือว่านายจ้างไม่ติดใจ
หรือให้โอกาส หรือเป็นการให้อภัยแก่ลูกจ้างแล้ว เป็นต้นว่า
ค�าพิพากษาศาลฎีกาที่ 4095/2559 คดีมีปัญหาตามอุทธรณ์ของโจทก์ว่า โจทก์มีสิทธิ
เลิกจ้างนางสาว ว. และนาย น. เพราะเหตุลูกจ้างทั้งสองประมาทเลินเล่อทําให้โจทก์เสียหาย
ั
อย่างร้ายแรงหรือไม่ โดยโจทก์อุทธรณ์ว่าการท่ลูกจ้างท้งสองทําสัญลักษณ์ธงไตรรงค์ในภาพยนตร์
ี
ี
ี
โฆษณาท่ลูกค้าโจทก์รายกระทรวงกลาโหมว่าจ้างให้ผิดเพ้ยนไป จนเป็นเหตุให้กระทรวงกลาโหม
ไม่รับมอบงานนั้น เป็นการกระทําประมาทเลินเล่อทําให้โจทก์ได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง
ี
ื
ี
โจทก์จึงมีสิทธิเลิกจ้างลูกจ้างท้งสองได้แล้วน้น เม่อข้อเท็จจริงท่ฟังยุติภายหลังท่กระทรวงกลาโหม
ั
ั
ไม่ยอมรับมอบงานภาพยนตร์โฆษณาทลูกจ้างท้งสองทํา นาย ร. กรรมการผู้มีอํานาจกระทําการ
ี
่
ั
แทนโจทก์ เรียกลูกจ้างทั้งสองมาตักเตือนและแจ้งให้ทราบถึงความเสียหายที่เกิดขึ้น โดยนาย ร.
ไม่ได้ลงโทษลูกจ้างทงสองในทันที เหนว่า การกระทําของนาย ร. ดังกล่าวท่ไม่ลงโทษลูกจ้าง
ี
ั
็
้
ึ
ั
ท้งสองในทันทีน้น ย่อมแสดงให้เห็นว่านาย ร. มิได้ประสงค์จะยกเหตุดังกล่าวข้นเป็นเหตุสําคัญท ่ ี
ั
ื
จะเลิกจ้างลูกจ้างท้งสอง แต่ได้ให้โอกาสแก่ลูกจ้างท้งสองในการปรับปรุงตัว และเม่อครบกําหนด
ั
ั
ั
ี
หน่งเดือนโจทก์เห็นว่าลูกจ้างท้งสองไม่สามารถทําผลงานได้จนเป็นท่น่าพอใจ โจทก์จึงเลิกจ้าง
ึ
้
ั
ื
ู
ั
ี
้
่
ั
ี
้
ุ
ั
ลกจ้างทงสองเพราะเหตทลกจ้างทงสองขาดความละเอยดรอบคอบในการทํางาน ดงนน เมอ
ู
่
ี
ไม่ปรากฏข้อเท็จจริงท่ชัดเจนว่าลูกจ้างท้งสองทํางานจนเป็นเหตุให้โจทก์เสียหาย หรือขาดความ
ั
ั
ี
ละเอียดรอบคอบอย่างไรอีก ข้อต่อสู้ของโจทก์ท่ว่าลูกจ้างท้งสองประมาทเลินเล่อทําให้โจทก์
ิ
เสียหายอย่างร้ายแรงจึงส้นสุดไปแล้ว โจทก์จึงไม่มีสิทธิยกเหตุเดิมท่มิได้ประสงค์จะเลิกจ้างลูกจ้าง
ี
ทั้งสองแล้วในครั้งแรกขึ้นเป็นเหตุในการเลิกจ้างในครั้งหลังอีกได้
คาพิพากษาศาลฎีกาท่ 5615/2537 การลากิจตามเอกสารหมาย ร.16 ของผู้คัดค้านน้น
ี
ั
�
ึ
ผู้ร้องมิได้บรรยายหรือกล่าวไว้ในคําร้องว่าผู้คัดค้านได้ขาดงานโดยฝ่าฝืนระเบียบการลาซ่งผู้ร้อง
ไม่ได้ประสงค์ให้ลงโทษ การท่ศาลแรงงานนํามาฟังเป็นโทษแก่ผู้คัดค้านจึงเป็นการไม่ชอบ
ี
ส่วนเอกสารหมาย ร.21 เป็นการลากิจ ซ่งผู้คัดค้านได้ย่นใบลาล่วงหน้าจึงไม่ผิดระเบียบ
ึ
ื
ข้อบังคับเกี่ยวกับการทํางานของผู้ร้อง แต่เป็นการลาเกินกําหนด 4 วัน เป็นกรณีไม่ได้รับค่าจ้าง
ตามระเบียบข้อบังคับเก่ยวกับการทํางานซ่งผู้ร้องก็ไม่ได้อนุมัติการลา แต่ผู้ร้องได้หมายเหตุไว้ว่า
ี
ึ
ี
ในกรณีน้ผู้จัดการบุคคลได้เรียกผู้คัดค้านมาว่ากล่าวตักเตือนให้นําไปปรับปรุง ผู้คัดค้านรับปากว่า
ั
ึ
ี
ื
ั
ขอเป็นคร้งสุดท้ายในคร้งน้ ซ่งหากมีอีกจะยอมถือเป็นขาดงานและลงช่อผู้จัดการไว้ ตามข้อความ
ดังกล่าวผู้ร้องไม่ติดใจเอาโทษแก่ผู้คัดค้านและไม่ถือว่าเป็นความผดแล้ว ผู้ร้องจะนําการลากิจ
ิ
ครั้งนี้มากล่าวโทษผู้คัดค้านอีกหาได้ไม่ ผู้คัดค้านจึงมิได้กระทําผิดซาคําเตือน
ํ
้
328