Page 202 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๑-๒๕๖๑-กฎหมายฯ
P. 202

´ØÅ¾ÒË





                 ผูนําของชนเผาฮันบุกเขารุกรานกรุงโรมันในปใด ซึ่งจากการทดลองพบวาแมผูเขารวมการ
                 ทดลองจะรูดีวาตัวเลขสองชุดนี้ไมเกี่ยวกัน แตคําตอบของผูที่บวกเลขแลวไดคาสูงมักสูงกวา

                 คําตอบที่ถูกตองถึง ๓๐๐ ป แตรายที่บวกแลวไดคาตํ่าไมมีแบบแผนเชนนั้น (หนังสือเฉลยวา
                 คําตอบที่ถูกตองคือป ค.ศ. ๔๑๑)


                         นี่คือปรากฏการณที่ความคิดของเราทอดสมอ (anchor) หรือผูกติดกับตัวเลข
                 ชุดอื่นที่ไมเกี่ยวของกันไปแลว และไมวาเราจะตองการหรือไม เราก็ไมอาจสลัดความคิดถึง
                 ตัวเลขชุดนั้นไปได และนี่เองจึงเปนสาเหตุที่องคกรการกุศลสามารถ “สะกิด” ใหเราบริจาค

                 เงินจํานวนมากขึ้นไดหากกําหนดชองใหเราเลือกบริจาคเปน ๕๐๐ บาท ๒,๐๐๐ บาท และ
                 ๕,๐๐๐ บาท แทนที่จะเปนแค ๑๐๐ บาท ๕๐๐ บาท และ ๑,๐๐๐ บาท เปนตน และเปน
                 เคล็ดลับของการเจรจาตอรองที่ควรเสนอราคาสูงไวกอน เพื่อใหอีกฝายถูก “ผูกติด” กับ

                 ราคาสูงจนแมจะตอรองใหลดลงมา ราคาสุดทายที่ไดก็จะยังเปนราคาที่สูงอยูดี

                         และในแงของคดีความแลว การผูกติดยอมมีอิทธิพลตอผลการตัดสินดวย

                 เชนเดียวกัน โดยเฉพาะในเรื่องการพิจารณาจํานวนคาเสียหาย เพราะเมื่อผูตัดสินคดี (ไมวา
                 จะเปนผูพิพากษาหรือคณะลูกขุน) ตางก็เปนมนุษยที่ตกอยูใตบวงของอคติในระบบความคิด
                 คาเสียหายที่โจทกขอมาในฟองจึงเปนตัวเลขชุดที่อาจทําใหเกิดการผูกติดและสงผลให

                 จํานวนคาเสียหายที่ตัดสินใหจัดอยูในเกณฑสูงหรือตํ่าตามที่ขอมาได นอกจากนี้ ที่นากังวลคือ
                 การใชดุลพินิจลงโทษในคดีอาญาก็อาจตกอยูใตบวงของการผูกติดดวยเชนกัน มีการศึกษา
                 ชิ้นหนึ่งที่ทดลองกับกลุมผูพิพากษาเยอรมันโดยผูวิจัยขอใหผูพิพากษาอานขอเท็จจริงในคดี

                 เกี่ยวกับจําเลยคนหนึ่ง แลวจึงใหทอยลูกเตาที่ผลออกมาเปนไดแคสองคาคือเลข ๓ หรือ ๙
                 จากนั้นผูวิจัยขอใหผูพิพากษาระบุระยะเวลาที่จะจําคุกจําเลยผูนี้ ผลปรากฏวาโทษจําคุก
                 โดยเฉลี่ยที่ตัดสินโดยผูพิพากษาที่ทอยลูกเตาไดเลข ๙ คือ ๘ เดือน สวนโทษเฉลี่ยของรายที่

                                              ๑๐
                 ทอยลูกเตาไดเลข ๓ คือ ๕ เดือน  นาเปนหวงวาหากผูพิพากษายังถูกผูกติดกับตัวเลขจาก
                 การทอยลูกเตา (ที่ชัดเจนวาเปนการสุม) ได แลวการผูกติดจะยิ่งทวีความเขมขนขนาดไหน

                 กับตัวเลขที่พนักงานอัยการรองขอมา หรือกระทั่งตัวเลขในบัญชีเกณฑมาตรฐานการลงโทษ
                 (ยี่ตอก) ของศาล ทั้งที่โดยหลักการควรเปนเพียงแนวทางและไมตัดดุลพินิจของผูพิพากษา
                 ในการปรับเปลี่ยนการลงโทษใหเหมาะสมกับพฤติการณในคดี


                 ñð.  ͋ҹ¼Å¡ÒÃÈÖ¡ÉÒâ´ÂÅÐàÍÕ´䴌㹠Birte Englich, Thomas Mussweiler, and Fritz Strack, “Playing
                     Dice with Criminal Sentences: the Infl uence of Irrelevant Anchors on Experts’ Judicial Decision
                      Making,” Personality and Social Psychology Bulletin 32 (2006) : 188 - 200. áÅÐ͋ҹÍ͹䬏
                    ä´Œ·Õè http://www.eucim-te.eu/data/dppsenglich/File/PDFSStudien/PSPB_32 (1).pdf
                     (Ê׺¤Œ¹Çѹ·Õè ñò ¡Ã¡®Ò¤Á òõöñ).


                 มกราคม - เมษายน ๒๕๖๑                                                       ๑๙๑
   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207