Page 199 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 199
ดุลพาห
ในคดีส่วนแพ่ง จึงมีสิทธิเพียงอุทธรณ์ฎีกาในคดีส่วนแพ่งเท่านั้น คดีนี้พนักงานอัยการ
เป็นโจทก์ในคดีส่วนอาญา ผู้ร้องซึ่งเป็นผู้เสียหายไม่ได้ยื่นคำาร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ตาม
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๓๐ จึงไม่มีฐานะเป็นโจทก์ร่วมที่จะใช้สิทธิ
อุทธรณ์ฎีกาในคดีส่วนอาญาได้ ฎีกาของผู้ร้องที่ว่าจำาเลยกระทำาผิดตามฟ้องหรือไม่จึงเป็นการ
โต้แย้งข้อเท็จจริงในคำาพิพากษาคดีส่วนอาญาจึงไม่อาจฎีกาได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ในการ
พิพากษาคดีส่วนแพ่งศาลต้องถือข้อเท็จจริงในส่วนคดีอาญาที่รับฟังเป็นยุติว่าจำาเลยไม่ได้
ร่วมกระทำาผิด ตามมาตรา ๔๖ จึงต้องฟังว่าจำาเลยไม่ได้กระทำาละเมิดอันจะต้องใช้ค่าสินไหม
ทดแทนแก่ผู้ร้อง
คดีอาญาที่ผู้เสียหายยื่นคำาร้องให้บังคับจำาเลยชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามประมวล
กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๔๔/๑ เป็นคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา ในกรณี
ศาลล่างยกคำาร้องในคดีส่วนแพ่งเนื่องจากฟังว่าจำาเลยไม่ได้อาญากระทำาผิด ถ้าศาลสูงฟัง
ข้อเท็จจริงตามคดีส่วนอาญาเป็นที่ยุติแล้วว่าจำาเลยกระทำาผิด ศาลสูงมีอำานาจหยิบยกคดี
ส่วนแพ่งตามคำาร้องขึ้นวินิจฉัยเพื่อให้เป็นไปตามผลแห่งคดีอาญาได้ แม้ผู้เสียหายซึ่งยื่น
คำาร้องไม่ได้อุทธรณ์ฎีกาเรียกค่าสินไหมทดแทน เนื่องจากปัญหาตามมาตรา ๔๔/๑ เป็นปัญหา
ที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย
คำ�พิพ�กษ�ศ�ลฎีก�ที่ ๘๘๗๘/๒๕๖๐
ผู้เสียหายที่ ๒ ยื่นคำาร้องขอให้ชดใช้ค่าเสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความอาญา มาตรา ๔๔/๑ ระบุว่า ผู้เสียหายที่ ๒ ประสงค์จะเรียกค่าสินไหมทดแทนจาก
จำาเลยในการกระทำาความผิดต่อร่างกาย จิตใจ เสื่อมเสียเสรีภาพและชื่อเสียง เมื่อพิจารณา
คำาร้องดังกล่าวฟังได้เบื้องต้นว่า ผู้เสียหายที่ ๒ ประสงค์จะได้ค่าสินไหมทดแทนที่ตนเองได้รับ
ความเสียหายในความผิดฐานพรากผู้เยาว์อายุกว่าสิบห้าปีแต่ยังไม่เกินสิบแปดปีไปเสียจาก
ผู้เสียหายที่ ๒ ในฐานะบิดา ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลโจทก์ร่วม มีความหมายเท่ากับความปกครอง
ของผู้เสียหายที่ ๒ ที่มีต่อโจทก์ร่วมถูกกระทบกระเทือนทำานองเดียวกับเสรีภาพของผู้เสียหาย
ที่ ๒ ได้รับความเสียหาย แต่ได้เขียนคำาร้องในฐานะประชาชนที่ไม่เข้าใจกฎหมายถ่องแท้ จึง
เขียนทำานองเรียกค่าสินไหมทดแทนแทนโจทก์ร่วม ทั้งศาลชั้นต้นก็ไม่ได้มีคำาสั่งให้แก้ไขคำาร้อง
ให้ชัดเจนตามมาตรา ๔๔/๑ วรรคสอง จะถือเป็นความผิดของผู้เสียหายที่ ๒ ไม่ได้ แม้ผู้เสียหาย
ที่ ๒ จะไม่ได้อุทธรณ์ฎีกาเรียกค่าสินไหมทดแทนตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ
188 เล่มที่ ๒ ปีที่ ๖๕
