Page 129 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 129
ดุลพาห
ทฤษฎีในการลงโทษที่ยึดถือ กล่าวคือ นักวิชาการหลายท่านเสนอให้ยกเลิกขั้นตำ่า เพื่อให้ศาล
ใช้ดุลพินิจมากขึ้น โดยเห็นว่าการลงโทษควรให้เหมาะสมกับผู้กระทำาผิดแต่ละคน (individualized
sentencing) ไม่ใช่มุ่งถึงความเท่าเทียมหรือความเป็นเอกภาพในการลงโทษ แต่บางท่าน
ก็เสนอให้มีการแบ่งกลุ่มความผิดและโทษใหม่และมีแนวทางการกำาหนดโทษเช่นเดียวกับ
ต่างประเทศ การแก้ไขบทกำาหนดโทษของฝ่ายนิติบัญญัติที่ผ่านมามุ่งในการเพิ่มโทษเพื่อ
ป้องปรามและบางครั้งก็กำาหนดโทษขั้นตำ่าเพื่อไม่ให้ศาลใช้ดุลพินิจเป็นอย่างอื่น ในขณะที่ศาล
ยังคงยึดถือความเป็นเอกภาพในการลงโทษ (uniformity) เป็นคุณค่าที่สำาคัญ และถือหลักว่า
ผู้กระทำาผิดในลักษณะเดียวกันควรได้รับการลงโทษอย่างเท่าเทียมกันเว้นแต่จะมีเหตุผลพิเศษ
อย่างไรก็ดี ความเห็นของนักวิชาการและทางปฏิบัติของศาลต่างบ่งชี้ไปในทิศทางเดียวกัน
ว่าการกำาหนดโทษควรคำานึงถึงหลายทฤษฎีประกอบกัน หากประเทศไทยมีแนวคิดที่จะปฏิรูป
การกำาหนดโทษทางอาญาให้เป็นระบบและเป็นไปในแนวทางดังกล่าว ความจำาเป็นเบื้องต้นคือ
ต้องสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับทฤษฎีการลงโทษที่จะยึดถือร่วมกันทั้งฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร
และฝ่ายตุลาการว่า หากประเทศไทยจะใช้ทฤษฎีผสมจะมีรูปแบบอย่างไร และจะให้นำ้าหนัก
กับทฤษฎีใด มากน้อยต่างกันอย่างไร หากปราศจากความเข้าใจร่วมกันเกี่ยวกับการดำารงอยู่
ของระบบการกำาหนดโทษและความจำาเป็นของทฤษฎีในการลงโทษที่มีต่อระบบแล้ว
การแก้ไขกฎหมายหรือทางปฏิบัติเกี่ยวกับการกำาหนดโทษย่อมเป็นไปโดยปราศจากทิศทาง
และสร้างปัญหาให้แก่กระบวนการยุติธรรมและสังคมไทยดังเช่นที่ผ่านมาในอดีต
๒. ทำาไมต้องปฏิรูประบบการกำาหนดโทษอาญา
๒.๑ เป้าหมายการปฏิรูประบบการกำาหนดโทษอาญาในประเทศตะวันตก
ดังได้กล่าวมาแล้วว่าประเทศตะวันตกนั้นเริ่มปฏิรูปการกำาหนดโทษตั้งแต่ปี ๑๙๗๐
เป็นต้นมา หากจะกล่าวถึงวัตถุประสงค์ในการปฏิรูประบบการกำาหนดโทษนั้นอาจจำาแนกได้เป็น
๔ วัตถุประสงค์หลัก ซึ่งบางประเทศอาจมุ่งเน้นบางวัตถุประสงค์ แต่บางประเทศอาจมุ่งบรรลุ
ทุกวัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ประการแรกคือการจัดโครงสร้างระบบการกำาหนดโทษให้มี
หลักการและแนวทางที่ชัดเจนโดยกำาหนดให้การลงโทษอย่างได้สัดส่วนเป็นเป้าหมายหลัก
ของระบบ ประการที่สองคือ การสร้างความสมำ่าเสมอ ความเท่าเทียม ความพร้อมรับผิด
และความโปร่งใสในการกำาหนดโทษ ประการที่สามคือ การสร้างความจริงหรือความซื่อสัตย์
ในระบบการกำาหนดโทษ และประการสุดท้ายคือการลดการใช้โทษจำาคุก และลดจำานวน
ผู้ต้องขังในเรือนจำา
118 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕