Page 7 - แนวคำพิพากษาศาลฎีกาเกี่ยวกับดุลพินิจในการรอหรือไม่รอการลงโทษหรือกำหนดโทษ
P. 7
6
ปฏิบัติตามสัญญาณจราจรกลับขับรถเร่งเครื่องยนต์ฝ่าสัญญาณจราจรไฟสีแดง จนชนรถจักรยานยนต์ที่
ผู้ตายขับมาจากสนามบินภูเก็ต ซึ่งได้รับสัญญาณจราจรไฟสีเขียวและก าลังเลี้ยวขวา ท าให้รถจักรยานยนต์
ได้รับความเสียหายและเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย การกระท าความผิดของจ าเลยเป็นไปโดยปราศจาก
ความรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของผู้ร่วมใช้รถใช้ถนน พฤติการณ์แห่งคดีจึงเป็นเรื่องร้ายแรง การรอการ
ลงโทษจ าคุกแก่จ าเลยจะเป็นเยี่ยงอย่างท าให้ผู้ใช้ยานพาหนะโดยทั่วไปขาดจิตส านึกในการรับผิดชอบต่อ
ความเดือนร้อนของผู้อื่น แม้จ าเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ร่วมจนเป็นที่พอใจก็เป็นเพียงการพยายาม
บรรเทาผลร้ายแห่งความผิด ส่วนที่จ าเลยไม่เคยกระท าความผิดมาก่อนหรือมีเหตุอื่นดังที่จ าเลยยกขึ้นอ้างใน
ฎีกา ก็มิใช่เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะรับฟังเพื่อรอการลงโทษจ าคุกให้แก่จ าเลย
๓๓๐๓/๒๕๖๐ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๙๑, ๓๙๐ พ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา
ุ
๔๓ (๔) ๑๕๗ ทางน าสืบของจ าเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่บ้าง ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจ าคก ๒
ปี
จ าเลยเป็นผู้ขับรถยนต์บรรทุกสิบล้อซึ่งเป็นรถขนาดใหญ่ และขณะเกิดเหตุบรรทุกมันส าปะหลังมา
เต็มคันรถ ทั้งบริเวณที่เกิดเหตุเป็นทางโค้งลงเนิน ย่อมมีแรงส่งเพิ่มขึ้นมากกว่าการขับรถในทางราบ จึงเป็น
เรื่องที่จ าเลยถึงต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษในการขับรถ แต่จ าเลยยังคงขับรถด้วยความเร็วสูง ล้ าเข้า
ไปในทางเดินรถของผู้ตายจนเฉี่ยวชนรถยนต์ที่ผู้ตายขับรถสวนทางมา พฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่องร้ายแรง
แม้จ าเลยชดใช้ค่าเสียหายจนเป็นที่พอใจแก่ทายาทของผู้ตาย หรือมีเหตุอื่นดังที่จ าเลยยกขึ้นอ้างในฎีกา ก็
มิใช่เป็นเหตุผลเพียงพอจะรับฟังเพื่อรอการลงโทษจ าคุกให้แก่จ าเลย
๕๔๐๐/๒๕๖๐ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๙๑, ๓๐๐ จ าคุก ๒ ปี ๓ เดือน (รับสารภาพข้อหา
ตามมาตรา ๓๐๐ ปฏิเสธข้อหาตามมาตรา ๒๙๑)
ความผิดที่กระท าต่อนาย ผ. ตามพฤติการณ์แห่งคดีนาย ผ. ก็มีส่วนประมาทอยู่ด้วย ส่วนความผิดที่
กระท าต่อผู้เสียหายจ าเลยได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้ผู้เสียหายจนเป็นที่พอใจแล้ว ที่ศาลชั้นต้นก าหนด
โทษมาสูงเกินไป สมควรก าหนดใหม่ให้เหมาะสมแก่คดี แต่การกระท าโดยประมาทของจ าเลยเป็นเหตุให้เกิด
อุบัติเหตุที่ร้ายแรงมีคนถึงแก่ความตาย ๒ คน และได้รับอันตรายสาหัส ๑ คน ไม่สมควรรอการลงโทษให้
จ าเลย
๘๔๒๗/๒๕๖๐ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๘๘ ประกอบมาตรา ๘๐, ๒๙๕ ประกอบมาตรา ๘๓
จ าคุก ๕ ปี ๒ เดือน
การที่จ าเลยทั้งสองเดินไปที่โต๊ะอาหารที่ผู้เสียหายทั้งสองนั่งอยู่แล้วร่วมกันใช้ไม้ท่อนและไม้ไผ่ตี
ผู้เสียหายที่ ๒ จนสลบ และร่วมกันไล่ตีผู้เสียหายที่ ๑ ที่ศีรษะจนมีแผลฉีกขาดเหลายแห่ง แล้วยังจับศีรษะ
ผู้เสียหายที่ ๑ กดน้ า ทั้งที่จ าเลยทั้งสองไม่เคยรู้จักหรือมีสาเหตุโกรธเคืองกับผู้เสียหายทั้งสองมาก่อน แต่
