Page 11 - แนวคำพิพากษาศาลฎีกาเกี่ยวกับดุลพินิจในการรอหรือไม่รอการลงโทษหรือกำหนดโทษ
P. 11
9
เพื่อเป็นการบรรเทาผลร้ายให้แก่โจทก์ร่วมทั้งสามและผู้ร้องแต่อย่างใด ที่ศาลล่างทั้งสองใช้ดุลพินิจลงโทษ
จ าคุก ๑ ปี ๔ เดือน โดยไม่รอการลงโทษให้แก่จ าเลยนั้น นับว่าเป็นผลดีและเป็นประโยชน์แก่จ าเลยมาก
แล้ว ไม่มีเหตุผลที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงแก้ไข
รอกำรลงโทษ
๗๕๑๖/๒๕๕๕ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๘๘ ประกอบมาตรา ๘๐ มาตรา ๖๙, ๓๗๑ พ.ร.บ.
อาวุธปืนฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ วรรคหนึ่ง ๗๒ ทวิ วรรคสอง ลดโทษให้หนึ่งในสี่ คงจ าคุก ๑ ปี ๖
เดือน และปรับ ๖,๐๐๐ บาท โทษจ าคุกให้รอการลงโทษ
แม้จ าเลยใช้อาวุธปืนซึ่งมีอานุภาพร้ายแรงสามารถท าอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ยิงโจทก์ร่วม แต่โจทก์
ร่วมมีส่วนผิดโดยเป็นฝ่ายก่อเหตุขึ้นก่อนและโจทก์ร่วมได้รับบาดเจ็บเพียงมีบาดแผลถลอกที่ปลายแขนซ้าย
ซึ่งมิได้ร้ายแรง กับได้ความว่าจ าเลยเองก็ถูกโจทก์ร่วมเข้าท าร้ายร่างกายจนหมดสติอยู่ในที่เกิดเหตุเช่นกัน
เมื่อค านึงถึงพฤติการณ์แห่งคดีและความร้ายแรงในการกระท าความผิดของจ าเลยแล้ว กรณีจึงยังสมควร
ปรานีรอการลงโทษให้จ าเลย
๑๓๕๑/๒๕๕๙ มีความผิดตาม ป.อ ๓๐๐ จ าคุก ๓ เดือน และปรับ ๒,๐๐๐ บาท โทษจ าคุกรอการ
ลงโทษ
เหตุแห่งคดีนี้เกิดจากความประมาทของฝ่ายผู้ตายมากกว่า โทษที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๔ ลงแก่จ าเลย
๖ เดือน จึงหนักเกินไป เห็นสมควรก าหนดเสียใหม่ให้เหมาะสม และไม่ปรากฏว่าจ าเลยเคยต้องโทษจ าคุก
มาก่อน จึงเห็นสมควรรอการลงโทษให้แก่จ าเลย
๑๗๐๖-๑๗๐๗/๒๕๖๐ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๙๐ วรรคแรก ประกอบมาตรา ๗๒ ค าให้การ
และทางน าสืบของจ าเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจ าคุก ๑ ปี ๖ เดือน โทษจ าคุก
ให้รอการลงโทษและคุมความประพฤติ
ที่จ าเลยฎีกาขอให้รอการลงโทษเป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการก าหนดโทษ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ฎีกาของจ าเลยจึงต้องห้ามตาม ป.วิ.อ มาตรา ๒๑๘ วรรคหนึ่ง แต่เมื่อคดีขึ้นมาสู่ศาลฎีกาแล้ว ศาลฎีกา
เห็นสมควรวินิจฉัยว่ามีเหตุสมควรรอการลงโทษแก่จ าเลยหรือไม่ เมื่อพิเคราะห์ถึงพฤติการณ์แห่งคดีจ าเลย
ฎีกาว่า ไม่ตั้งใจกระท าผิดต่อผู้ตาย แต่กระท าไปเพราะบันดาลโทสะ เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าผู้ตายเป็นผู้ก่อให้
จ าเลยกระท าความผิด และในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้นจ าเลยน าเงิน ๕๐,๐๐๐ บาท มาวางศาลเพื่อ
มอบให้ทายาทของผู้ตาย นับว่าจ าเลยได้ส านึกผิดและเยียวยาบรรเทาผลร้าย ประกอบกับตามรายงานการ
สืบเสาะและพินิจของพนักงานคุมประพฤติไม่ปรากฏว่าจ าเลยเคยต้องโทษจ าคุกมาก่อน ศาลฎีกาจึง
เห็นสมควรลดโทษจ าคุกให้จ าเลยเพราะกระท าโดยเหตุบันดาลโทสะและให้โอกาสจ าเลยกลับประพฤติตน
