Page 258 - Guerra civil
P. 258
CAYO JULIO CÉSAR
si áccepto magno detrimento ab oppugnatione castrorum
discedimus? Quasi non et felicitas rerum gestarum exer
citus beneuolentiam imperatoribus et res aduersae odia
concilient! 4 Castrorum autem mutatio quid habet nisi
turpem fugam et desperationem omnium et alienationem
exercitus? Nam neque pudentis suspicari oportet sibi
parum credi, neque improbos scire sese timeri, quod illis
lecentiam timor augeat noster, his studia deminuat.
5 Quod si iam», inquit, «haec explorata habeamus, quae,
de exercitus alienatione dicuntur, quae quidem ego aut
omnino falsa aut certe minora opinione esse confido, quan
to haec dissimulari et occultari quam per nos confirmari
praestet? 6 An non, uti corporis uulnera, ita exercitus
incommoda sunt tegenda, ne spem aduersariis augeamus?
7 At etiam, ut media nocte proficiscamur, addunt, quo
maiorem, credo, licentiam habeant qui peccare conentur.
Namque, huius modi res aut pudore aut metu tenentur,
quibus rebus nox maxime aduersaria est. 8 Quare3
neque tanti sum animi, ut sine spe castra obpugnanda
censeam, neque tanti timoris, uti spe deficiam; atque
omnia prius experienda arbitror magnaque ex parte iam
me una uobiscum de re iudicium facturum confido.»
- XXXII. 1 Dimisso consilio, contionem aduocat mi
litum. Commemorat quo sit eorum usus studio ad Cor
finium Caesar, ut magnam partem Italiae beneficio atque
84