Page 332 - Guerra civil
P. 332
CAYO JULIO CÉSAR
tum, ne proelio contenderetur, et maxime quod riuus dif
ficilibus ripis subiectus castris Scipionis progressus nos
trorum impediebat. 4 Quorum studium alacritatemque *
pugnandi cum cognouisset Scipio, suspicatus fore ut pos
tero die aut inuitus dimicare cogeretur aut magna cum
infamia castris se contineret, qui magna expectatione
uenisset, temere progressus turpem habuit exitum et noctu
neque conclamatis quidem uasis flumen transit atque in
eandem partem ex qua uenerat redit ibique prope flumen
edito natura loco castra posuit. 5 Paucis diebus inter
positis noctu insidias equitum conlocauit, quo in loco su
perioribus fere diebus nostri pabulari consuerant; et cum
cotidiana consuetudine Q. Varus, praefectus equitum Do
mitii, uenisset, subito illi ex insidiis consurrexerunt.
6 Sed nostri fortiter impetum eorum tulerunt celeriterque
ad suos quisque ordines redit atque ultro uniuersi in hostes
impetum fecerunt. 7 Ex his circiter l x x x interfectis,
reliquis in fugam coniectis, duobus amissis in castra se
receperunt.
XXXVIII. 1 His rebus gestis Domitius sperans
Scipionem ad pugnam elici posse simulauit sese angustiis
rei frumentariae adductum castra mouere uasisque militari
more conclamatis progressus milia passuum m loco idoneo
et occulto omnem exercitum equitatumque conlocauit.
2 Scipio ad sequendum paratus equitum magnam partem
ad explorandum iter Domitii et cognoscendum praemisit.
3 Qui cum essent progressi primaeque turmae insidias
intrauissent, ex fremitu equorum inlata suspicione ad suos
121