Page 123 - ÇİLEK ÇALIŞTAYI KİTAP
P. 123

karakteristiğini kazandığı saha, yöre, bölgedir. Coğrafi İşaretlerden bağımsız olarak dahi söz

               konusu  belli  bir  yerin  kavramı  çoğu  zaman  değişkenlik  göstermektedir.  Coğrafi  İşaret

               bileşenlerinden,  ürünle  özdeşleşmiş  olan  yer  /  saha  ile  ilgili  en  fazla  belirtilen  kavramlar;
               “Sınırları  belli  bir  coğrafi  saha”  ve  “Yöre”  kavramlarıdır.  Bunlardan  sınırları  belirli  olan

               sahanın  özellikle  kapsama  alanının  belirlenmesi,  hukuki  açıdan  büyük  önem  taşımaktadır.
               Örneğin;  bir  Coğrafi  İşaret  olan  Isparta  Gülü  sadece  Isparta’da  yetiştirilen  ve  bağlayıcılığı

               sadece  Isparta  ile  sınırlı  olan  bir  ürün  değildir.  Burdur,  Afyonkarahisar  ve  Denizli’de  bu
               kapsamda Isparta Gülü koruma ve denetimine tabi sahalardır. Fakat “Yöre” kavramı ise çok

               daha  değişken  ve  bazı  durumlarda  belirsiz  /  yetersiz  kalan  bir  kavramdır.  Coğrafi  İşaret

               konusunda “Yöre” kavramı, devamında “Yöresel Ürün” olarak hatalı ve zaman zaman yanlış
               kullanımlara yol açan bir durum yaratmaktadır. Yöresel ürün(ler) ile kastedilen sınırları belli

               bir yöreye has her çeşit üründür. Fakat her yöresel olan ürün, Coğrafi İşaret niteliğinde değildir.
               Bu açıdan “Yöre” kavramı hem Coğrafi İşaretler hem de Yöresel Ürün(ler) için çok önemli de

               olsa zaman zaman belirsizlik, yanlış kullanımlar ve karmaşalar yaratabilmektedir. Bu açıdan

               söz konusu bileşen için “Coğrafi Alan / Saha” ifadesi daha uygun olacaktır.


                      Coğrafi  İşaret  uygulaması  bileşenlerinden  yöre  ile  ilgili  ortaya  konan  ilk  kavram,

               uygulamanın  çıkış  noktası  kabul  edilen  Fransa’da,  13.  yy.’da  “terroir”  kelimesiyle  ortaya

               konmuştur (Bérard ve Marchenay, 2008: 18). Kelime ile doğrudan doğruya bir toprak parçası
               değil, bir ürünün coğrafi kökeni ve buna bağlı kalitesini belirtmek amacıyla bir çatı kavram

               olarak  düşünülmüştür  (Rovamo,  2006:  8).  Bu  açıdan  terroir  ile  kastedilen  mikroklima,
               topografya, toprak ve hidrografya özellikleri ile floristik yapı ve de beşeri faktörlerdir. Türkçeye

               de doğrudan doğruya Fransızcadaki söylenişine benzer şekilde “teruar” şeklinde giren kavram
               özellikle Önoloji / şarapçılıkta üzerinde en fazla durulan terimdir. Nitekim tarih bölümünde de

               bahsedildiği üzere Coğrafi İşaret uygulamasının ilk olarak şaraplar için ortaya konduğu göz

               önüne alındığında kavramın sonradan tüm Coğrafi  İşaretli  ürünler için  kullanılan genel  bir
               özellik kazanması normaldir. Şarapçılıkta kullanıldığı şekliyle teruar; iyi bir şarap eldesi için

               temel  faktörü  oluşturan  nitelikli  üzümler  için,  bağcılığın  yapıldığı  sahanın  fiziki  coğrafya
               şartları  olan  iklim,  topografya,  toprak  ve  hidrografik  şartlarının  tümünü  ifade  etmektedir

               diyebiliriz.  Esasında  bu  şekliyle  de  Coğrafi  İşaretlerin  temel  özelliğini  tanımladığını
               söyleyebilir. Günümüzde Türkiye’de Coğrafi İşaretlerle ilgili konularda en fazla kullanılan yöre

               kavramı TDK; “Bir bölgenin belli bir yer ve çevresini kapsayan sınırlı bölümü, havali, mahal,

               civar.” şeklinde tanımlanmıştır. Bu tanımlamada geçen “havali, mahal ve civar” gibi terimler
               dahi başlı başına belirsizlik arz etmektedir. Zaten Coğrafi İşaretler gibi ulusların bir iç meselesi

               olduğu kadar çoğu zaman uluslararası hukuki çatışmaların da yaşandığı bir konuda bu gibi

               belirsizlikler işleri daha da zorlaştırmaktadır. Konunun hukuki boyutu da gözetilerek Coğrafi
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128