Page 139 - Yirmiyohu
P. 139
ירמיה
29מיר האָבן געהערט די שטאָלצקײט פֿון מואבֿ,
װי זײער שטאָלץ ער איז;
ז ַײן גרױסקײט און ז ַײן שטאָלצקײט און ז ַײן גאװה,
און די הױכקײט פֿון ז ַײן האַרצן.
30איך װײס ,זאָגט גאָט ,ז ַײן כוצפּה,
און ז ַײנע באַרימער ַײען אָן אַ האַפֿט,
זײער טאָן אָן אַ האַפֿט.
31דרום יאָמער איך אױף מואבֿ,
און אױף גאַנץ מואבֿ טו איך קלאָגן;
אױף די באַװױנער פֿון קירֶ -כ ֶרשׂ מוז מען זיפֿצן.
32מער פֿון דעם געװײן אױף ַי ְעֵזר װ ַײן איך אױף דיר,
װ ַײנשטאָק פֿון ִשׂב ָמה;
ד ַײנע צװ ַײגן ז ַײנען ביז צום ים אַריבער,
ביזן אים פֿון ַי ְעֵזר האָבן זײ דערגר ַײכט;
אױף ד ַײן האַרבסטונג און אױף ד ַײן לעז
איז אַ פֿאַרװיסטער אָנגעפֿאַלן.
33און א ַײנגעטאָן איז די פֿרײד און די לוסטיקײט
פֿון דעם פֿרוכטגאָרטן ,און פֿון לאַנד מואבֿ,
און װ ַײן פֿון די קעלטערס האָב איך פֿאַרשטערטג;:
מע טרעט ניט מיט ” ֵהי ָדד“!
דער ” ַהי ָדד“ איז ניט ” ֵהי ָדד“.
34דאָס געשער ַײ פֿון ֶכשבוֹן איז ביז ֶאל ָע ֵלה,
ביז ַי ַהץ לאָזן זײ אַרױס זײער ָקול,
פֿון צוֹ ַער ביז כוֹרוַֹנ ִים,
דער דר ַײיאָריקער קו;
װאָרום אױך די װאַסערן פֿון ִנמרים
װעלן צו װיסט װערן.
35און איך װעל פֿאַרשטערן פֿון מואבֿ,
זאָגט גאָט,
דעם װאָס ברענגט-אױף אױף אַ ב ָמה,
און דעם װאָס רײכערט צו ז ַײנע געטער.
36דרום מ ַײן האַרץ אױף מואבֿ
טוט װי פֿל ַײטן ברומען,
און מ ַײן האַרץ אױף די מענער פֿון קירֶ -כ ֶרשׂ,
טוט װי פֿל ַײטן ברומען,
