Page 66 - Thilim
P. 66
תּהלים
1פֿאַר דעם געזאַנגמ ַײסטער ,מיט סטרונעשפּיל;
אַ באַטראַכטונג פֿון ָד ִודן.נה
2פֿאַרנעם ,גאָט ,מ ַײן תּפֿילה,
און זאָלסט זיך ניט פֿאַרהױלן פֿון מ ַײן געבעט.
3האָרך צו מיר ,און ענטפֿער מיר;
איך לױף אום אין מ ַײן קלאָג ,און איך ברום,
4פֿון דעם ָקול פֿון דעם פֿ ַײנט,
פֿון װעגן דער דריקונג פֿון דעם ָרשע;
װאָרום זײ ברענגען אױף מיר אומגליק,
און מיט צאָרן טוען זײ מיך פֿ ַײנטן.
5מ ַײן האַרץ צאַפּלט אין מיר,
און טױטשרעקן ז ַײנען אָנגעפֿאַלן אױף מיר.
6אַ מורא און אַ ציטערניש קומט אױף מיר,
און אַ שױדער האָט מיך באַדעקט.
7און איך זאָג :װער גיט מיר פֿליגלען װי אַ טױב,
איך װאָלט אַװעקגעפֿלױגן און גערוט.
8אָט װאָלט איך אַװעקגעװאָגלט װ ַײט,
איך װאָלט געװ ַײלט אין דער מדברֶ .ס ָלה.
9איך װאָלט מיר געא ַײלט צו אַן אַנטרינונג
פֿון ר ַײסיקן װינט ,פֿונעם שטורעם.
10צעמיש ,גאָט ,צעטײל זײער שפּראַך,
װאָרום איך האָב געזען רױב און קריג אין שטאָט.
11טאָג און נאַכט רינגלען זײ זי אַרום אױף אירע מױערן,
און אומרעכט און אומגליק איז אין איר מיט.
12פֿאַרברעכן ז ַײנען אין איר מיט,
און פֿון איר מאַרק טוט זיך ניט אָפּ דריקונג און באַטרוג.
13װאָרום ניט אַ פֿ ַײנט טוט מיך לעסטערן –
דאָס װאָלט איך פֿאַרטראָגן;
ניט מ ַײן שׂונא האָט זיך געגרײסט איבער מיר –
פֿון אים װאָלט איך מיך פֿאַרבאָרגן;
14נאָר דו ,אַ מענטש מ ַײן גל ַײכן,
מ ַײן חבֿר און מ ַײן באַקענטער,
15װאָס באַנאַנד פֿלעגן מיר זיס זיך סוֹדען,
גײן אין גאָטס הױז מיט געזעמל.
16זאָל ער אָנרײצן דעם טױט אױף זײ,
