Page 76 - حقوق مشاورين املاک39
P. 76

‫ب)سند و انواع آن و اسناد تجاري‬
                                                                                             ‫ا‪.‬سند‬

‫در قانون مدنی‪ ،‬ماده ‪ 1248‬تعریفی که در رابطه با سند آورده شده این است‪:‬سند‪ ،‬نوشته ایی است که‬
             ‫در مقام دفاع قابلیت استناد داشته باشد‪ .‬هرچند اگر در مقام دفاع مورد استفاده قرار نگیرد‪.‬‬

                                                                                     ‫‪.2‬انواع سند‬

‫نوشته ای که مردم میان خود تنظیم می کند و به نوعی در دادگاه جهت‬               ‫عادی‬    ‫انواع سند‬
                                      ‫اثبات حق یا موضوعی قابل استفاده باشد‪.‬‬  ‫رسمی‬
                                                                                   ‫‪.1-2‬سند عادی‬
‫اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک ویا در دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر‬
 ‫ماموران رسمی در حدود صلاحیت آن ها‪ ،‬طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند‪.‬‬

‫سند عادی عبارت از نوشته های است که مردم میان خود تنظیم می کنند و به نوعی در دادگاه جهت‬

‫اثبات حق یا موضوعی قابل استفاده باشد به هنگام اقامه دعوی‪ ،‬اسناد رسمی و اسنادی که در حکم اسناد‬

‫رسمی هستند (مثل چک ذاتا سند عادی است ولی قانون گذار از جهاتی به آن اعتبار و قوت سند رسمی‬

‫را داده است)‪ ،‬امتیازاتی دارند‪ .‬فرضا برای توقیف اموال به تامین خسارت احتمالی (پرداخت وجه به‬

‫صندوق دادگستری) نیازی نیست‪ .‬اسناد عادی در دو مورد اعتبار اسناد رسمی را داشته و درباره طرفین و‬

                                                                             ‫وراث و قایم مقام آنان معتبر است‪:‬‬

‫‪ .1‬هرگاه طرفی که سند بر علیه او اقامه شده است‪ ،‬صدور آن را از منتسب الیه تصدیق نماید‪.‬‬

‫‪ .2‬هرگاه در محکمه ثابت شود که سند مزبور را طرفی که آن را تکذیب یا تردید کرده فی الواقع امضا يا‬

                                                                                   ‫مهر کرده است‪.‬‬

‫در اسناد رسمی‪ ،‬تاریخ تنظیم معتبر است؛ حتی علیه اشخاص ثالث‪ ،‬ولی تاریخ در اسناد عادی فقط‬

‫درباره اشخاصی که در تنظیم آنها شرکت داشته و ورثه آنان و کسی که به نفع او وصیت شده‪ ،‬معتبر است‪.‬‬

                                                                                   ‫‪ .2-2‬سند رسمی‬

‫سند رسمی عبارت از اسنادی است که در اداوه ثبت اسناد و املاك و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر‬

‫ماموران رسمی در حدود صلاحیت آنها‪ ،‬طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند‪ .‬غیر از آن‪ ،‬سایر اسناد‬

                                                                                   ‫عادی هستند‪.‬‬

‫به طورکلی امضایی که روی نوشته یا سندی باشد‪ ،‬بر ضرر امضاکننده دلیل است‪ .‬حفظ و نگهداری‬

‫اسناد‪ ،‬بسیار مهم است و باید مراقب بود که متن سند به دقت تنظیم شده و از خط خوردگی یا نوشتن‬

‫مطالب بیهوده و تکراری خودداری شود زیرا اگر در ذیل یا حاشیه یا ظهر (پشت) سندی که در دست ابراز‬

‫کننده است مندرجاتی باشد که حکایت از بی اعتباری یا از اعتبار افتادن تمام یا قسمتی از مفاد سند‬

‫باشد‪ ،‬مندرجات مزبور معتبر محسوب می شوند اگرچه تاریخ و امضا نداشته و به وسیله خط کشیدن یا‬

                                                                             ‫نحو دیگر باطل شده باشد‪.‬‬

                                                                             ‫‪.3‬سند شش دانگ یا مالکیت‬

‫همانطور که از اسم عنوان مشخص است به سندی گفته می شود که مالکیت یا شش دانگ به اسم یک‬

‫نفر باشد و نام شش دانگ به این دلیل انتخاب شده که از شش جهت ملک از آن یک مالک است که‬

‫این شش جهت شامل شرق‪ ،‬شمال‪ ،‬غرب‪ ،‬جنوب‪ ،‬بالا و پایین می باشد‪.‬‬

‫جهت بالا به معنی فضای بالا و جهت پایین به معنی زیرزمین است که شش دانگ آن به اسم صاحب‬

                                                                             ‫ملک صادر شده باشد‪.‬‬

‫‪64‬‬
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81