Page 131 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 131

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ                                 131

                 σημαντικό, ξέρεις, να τα μάθουμε όλα. Έχει περάσει πια πάρα
                 πολύς καιρός, αλλά πρέπει να μάθουμε».
                   «Δεν ξέρω να σας πω, αλήθεια», είπε η Ίντιθ αβοήθητη.
                   Η μις Μαρπλ ρώτησε: «Τι ήταν εκείνο που δεν πίστευε η Λίλι,
                 ή που πίστευε;»
                   Η Ίντιθ Πέιτζετ είπε απολογητικά: «Η Λίλι ήταν πάντα από τους
                 ανθρώπους που τους μπαίνουν ιδέες. Εγώ δεν έδινα ποτέ σημα-
                 σία. Πάντα της άρεσε να πηγαίνει στο σινεμά κι έτσι της έμπαιναν
                 πολλές ανόητες μελοδραματικές ιδέες. Είχε πάει στο σινεμά το
                 βράδυ που συνέβησαν όλα, κι επιπλέον, είχε πάρει μαζί και τη Λεο-
                 νί – αυτό δεν ήταν διόλου σωστό, κι εγώ της το είπα. “Έλα τώρα”,
                 είπε εκείνη. “Δεν αφήνει δα και το παιδί μόνο στο σπίτι. Εσύ θα εί-
                 σαι κάτω, στην κουζίνα, αργότερα θα έρθουν και ο κύριος με την
                 κυρία, και τέλος πάντων το παιδί δεν ξυπνάει ποτέ όταν το πάρει
                 ο ύπνος”. Μα δεν ήταν σωστό, κι εγώ της το είπα, αν και φυσικά
                 μόνο αργότερα έμαθα ότι πήγε και η Λεονί. Αν το ήξερα, θα εί-
                 χα ανέβει τρέχοντας να δω αν ήταν καλά το παιδί – θέλω να πω,
                 εσείς, δεσποινίς Γκουέντα. Από την κουζίνα δεν ακούγεται τίποτα
                 όταν κλείνει η ενδιάμεση πόρτα». Η Ίντιθ Πέιτζετ έκανε μια παύση
                 κι έπειτα συνέχισε: «Είχα βάλει να σιδερώσω. Η βραδιά πέρασε
                 σαν νερό και πριν το καταλάβω ήρθε στην κουζίνα ο δρ Κένεντι
                 και με ρώτησε πού ήταν η Λίλι κι εγώ του είπα ότι είχε ρεπό αλλά
                 θα γύριζε όπου να ’ναι, και φυσικά η κοπέλα ήρθε το ίδιο λεπτό, κι
                 εκείνος την ανέβασε στο δωμάτιο της κυρίας. Ήθελε να μάθει αν
                 είχε πάρει μαζί της ρούχα, και τι ακριβώς. Έτσι η Λίλι κοίταξε γύρω
                 της και του είπε, κι έπειτα κατέβηκε σ’ εμένα. Ήταν κατασαστισμέ-
                 νη. “Το έστριψε”, είπε. “Με κάποιον το έσκασε. Ο κύριος είναι σε
                 μαύρο χάλι. Έπαθε εγκεφαλικό, κάτι τέτοιο. Πρέπει να έπαθε τρο-
                 μερό σοκ. Ανοησία του. Απορώ πώς δεν το είχε πάρει χαμπάρι”.
                 “Τι είναι αυτά που λες;”, είπα εγώ. “Πώς ξέρεις εσύ ότι η κυρία το
                 έσκασε με κάποιον; Μπορεί να της τηλεγράφησαν ότι αρρώστη-
                 σε κάποιος συγγενής”. “Συγγενής και πράσινα άλογα”, είπε η Λίλι
                 (όπως σας είπα, δε μιλούσε πάντα εκλεπτυσμένα). “Αφού άφησε








                                                                     29/5/2020   1:59:04
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   131                          29/5/2020   1:59:04
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   131
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136