Page 31 - بررسی و شناسایی روش‌ها و رویکردهای کارآمد آموزش زبان‎فارسی برای اهداف عمومی زبان آموزان غیر‌ایرانی
P. 31

‫‪ /48‬بررسی و شناسای ِی روشها ورویکردهای کارآمد آموزش زبان فارسی برای اهداف عمومی زبانآموزانِ غیرایرانی‪ /‬امیررضا وکیلیفرد‪ /‬صص‪21-52 :‬‬

                                                             ‫‪ .6‬بحث و نتیجهگیری‬

‫روشهای تدریس از عوامل بسیار مهم در امر آموزش هستند‪ .‬به منظور بررسی مناسبترین روشهای آموزش‬
‫زبان فارسی از دیدگاه مدرسان‪ 22 ،‬روش مورد استفاده در آموزش زبان مورد پرسش و نظرسنجی قرار گرفت‪.‬‬
‫دادههای حاصل از پاسخ نمونههای پژوهش با استفاده از آزمون ت ِی تک نمونهای واکاوی گردید‪ .‬نتایج در مورد‬
‫وضعیت روشها و رویکردها در پرسشنامهی تحقیق‪ ،‬نشان داد که در مورد ‪ 22‬روش مورد استفاده ‪ 16‬روش‬
‫در وضعیت مطلوب و اثرگذاری برای آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان برای اهداف عمومی قرار داشتند‪.‬‬
‫از نظر رتبهبندی نیز ‪ 5‬روش «مدرس محور و متناسب با شرایط کلاس»‪« ،‬ارتباطی» و «شنیداری‪-‬گفتاری»‪،‬‬
‫«تکلیفمحور» و «رویکرد طبیعی» در رتبههای اول تا پنجم از نظر میزان اهمیت برای آموزش زبان فارسی به‬

                                                      ‫غیرفارسیزبانان برای اهداف عمومی قرار دارند‪.‬‬
‫با توجه به نتایج حاصل شده مشخص میشود که دستاوردهای این پژوهش‪ ،‬با نتایج پژوهش فرجی مرزنگو‬
‫)‪ (Faraji Marzango, 2000‬همسو نیست‪ .‬از این لحاظ که واکاوی آماری پژوهش وی حاکی از آن بود‬
‫که میان نمرات حاصل از آموزش زبان به شیوهی ارتباطی و غیرارتباطی اختلاف معنیداری وجود ندارد؛ اما‬
‫نتایج این پژوهش نشان میدهد که آموزش ارتباطی در جایگاه بسیار بالاتری از دیدگاه مدرسان برای آموزش‬
‫زبان فارسی قرار دارد‪ .‬همچنین بایسته است که یادآوری گردد از دو جهت‪ ،‬یافتههای این پژوهش یا نتایج‬
‫پژوهشهای دبیرمقدم و صدیقیفر )‪ ،(Dabirmoghaddam& Sedighifar, 2012‬تاجالدین و عشقوی‬
‫)‪ ،(Tajeddin & Eshghavi, 2013‬میردهقان‪ ،‬داوری اردکانی و عبداللهی پارسا ‪(Mirdehghan,‬‬
‫)‪ Davari ardakani & Abdollahi Parsa, 2013‬و نیز صدیقی فر‪ ،‬ساداتحسینی و علویمقدم‬
‫)‪ (Sedighifar, Sadat Hoseini&Alavi Moghadam, 2015‬تا اندازهای همپوشانی دارد‪ .‬از جهت‬
‫نخست‪ ،‬کارآمد نبودن آموزش زبان فارسی از نظر ساختاری را که پژوهشهای دبیرمقدم و‬
‫صدیقیفر )‪ ،(Dabirmoghaddam& Sedighifar, 2012‬تاجالدین و عشقوی‬
‫)‪ (Tajeddin & Eshghavi, 2013‬بدان رسیده بودند‪ ،‬تأیید میکند و از جهت دیگر نیز‪ ،‬یافتههای‬
‫پژوهشهایی چون میردهقان‪ ،‬داوری اردکانی و عبداللهی پارسا & ‪(Mirdehghan, Davari ardakani‬‬
‫)‪ Abdollahi Parsa, 2013‬و نیز صدیقی فر‪ ،‬حسینی و علویمقدم ‪(Sedighifar, Sadat‬‬
‫)‪ Hoseini&Alavi Moghadam, 2015‬مبنی بر کارآمدی رویکرد تکلیفمحور را‪ ،‬البته نه با قطعیت‬
‫تمام‪ ،‬مجدد ًا مورد تأکید قرار میدهد‪ .‬زیرا از دیدگاه مدرسان‪ ،‬کارایی این رویکرد در رتبهی چهارم قرار‬

                                                                                         ‫میگیرد‪.‬‬
‫اما در مورد نتایج این پژوهش و اینکه مدرسان زبان بهکارگیری روشِ «مدرس محور و متناسب با شرایط‬
‫کلاس» کارامد دانستهاند‪ ،‬شایسته است افزوده شود که متناسب با شرایط کلاس بدان معناست که مدرسان‬
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35