Page 248 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 248

DVI  16-10-2007  09:42  Pagina 248







                               vaak  terug.  Dan  poetsen  we  soms  een  halve  dag  om  hem  toon-
                               baar aan de familie te geven. Wij zijn zowat experts geworden in
                               het verwijderen van hardnekkige vlekken.


                               Je  maakt  alles  schoon  wat  je  bij  lichamen  kunt  vinden.  Je  foto-
                               grafeert  de  voorwerpen,  je  toont  ze  aan  de  families  en,  als  het
                               enigszins kan, dan geef je ze ook aan de nabestaanden terug. Een
                               juweeltje  steken  we  in  een  doosje,  zo’n  plastic  gevalletje  dat  ju-
                               weliers  met  honderden  in  hun  kasten  hebben  zitten  en  die  wij
                               gebruiken om dingen die misschien niet veel materiële, maar des
                               te meer emotionele waarde hebben, aan de families terug te geven.
                                  Het schoonmaken van spullen die we bij lichamen terugvin-
                               den,  is  soms  louter  functioneel.  Zo  hadden  we  uit  een  voertuig
                               twee verkoolde lichamen gehaald. Een van de lichamen was vrij
                               snel geïdentificeerd, het tweede echter niet. Hoe we ook zochten,
                               we vonden geen enkel aanknopingspunt om die man – want dat
                               het een man was wisten we met zekerheid – te identificeren. Bij
                               het  grondig  onderzoek  van  de  auto  vonden  we  onder  zijn  zetel
                               een  stuk  van  een  portefeuille  met  daarin  resten  papiertjes.  Die
                               waren, wonder boven wonder, aan de vlammen ontsnapt, maar
                               ze  waren  helemaal  aan  elkaar  verkleefd.  Dagen  hebben  we  de
                               portefeuille  en  de  inhoud  laten  weken,  drogen,  weer  weken  en
                               drogen. Uiteindelijk hebben we de verbrande stukken uit elkaar
                               kunnen halen. Met minutieus geduld hebben we stukjes kunnen
                               recupereren.  Het  labo  kon  er  echter  niets  mee  doen.  De  stukjes
                               waren  te  klein  en  te  beschadigd.  We  hebben  de  portefeuille  met
                               inhoud toen naar het Nederlands Forensisch Instituut gebracht.
                               Daar is men er wel in geslaagd om heel kleine fragmenten bij el-
                               kaar  te  leggen.  Het  was  niet  veel,  maar  toch  voldoende  om  een
                               doorslaggevende indicatie te geven die heeft geleid tot de uitein-
                               delijke identificatie van het slachtoffer.
                                  Hetzelfde hebben we eigenlijk ook gehad met een dode man
                               in  een  bos.  Het  slachtoffer  had  geen  enkel  identificatiemiddel



                                                           248
   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252   253