Page 291 - Nadstaw Ucha Elżbieta Zarych_html5 bez hasła platforma dzwonek

V TranSkrypcje nagraŃ STudyjnych

H – Dzięki, babciu! Tak dokładnie mi wszystko wytłumaczyłaś, że nawet ja wie-
rzę, że potrafię ją zrobić.
B – Dla chcącego nic trudnego! To bierz się do pracy, a my się widzimy w niedzielę.
H – Dziękuję raz jeszcze! A kiedy moja szarlotka będzie gotowa, wyślę ci zdjęcie!
B – Koniecznie! I powodzenia!

40 w przychodni

PK – Przepraszam, czy pan doktor Janik już przyjmuje?
BD – Chyba tak, ale nie jestem pewna, bo też dopiero przyszłam.
KK – Już przyjmuje. Właśnie weszła pierwsza pacjentka.
PK – Dziękuję. A czy tutaj wchodzi się według kolejności przyjścia, są numerki,
czy lekarz wzywa?
KK – Chyba wzywa, bo tę pacjentkę, która weszła, prosił po nazwisku.
BD – Ale może to jakaś znajoma, albo stała pacjentka.
PK – Jestem pierwszy raz w tej przychodni, więc jeszcze nie wiem, jak to tu wy-
gląda. A Państwo chodzą tu regularnie?
BD – Ja tak, przeniosłam się za panem doktorem z przychodni na Kwiatowej
jakieś pół roku temu. To świetny lekarz rodzinny i internista.
KK – O, ja wcześniej też tam chodziłem! Najpierw dlatego, że blisko, bo miesz-
kam na tej samej ulicy, ale doktor Janik to lekarz z powołania. I kiedy przenieśli
go tutaj na Długą, stwierdziłem, że też się przeniosę. Nie jest łatwo, bo nie bar-
dzo mogę chodzić i trzeba dojechać, ale co robić.
PK – A dzieci pana nie podwiozą?
KK – Czasem córka mnie podrzuci samochodem, ale wie pani, jak to jest... Lekarz
przyjmuje przed południem, a ona jest w pracy. A uczy w szkole, więc nie ma jak
się zwolnić. I tak sam powoli kuśtykam do autobusu. A potem jeszcze z linii 174
przesiadka na moście Kościuszki na dwunastkę. Ale zawsze ktoś pomoże wsiąść
czy ustąpi miejsca. Wiek robi swoje, a już siedemdziesiątka na karku, a jeszcze
mam te problemy z nogą.
PK – To coś poważnego?
KK – Skręciłem nogę jeszcze w lipcu. Jakoś tak źle stanąłem. Ta nasza ulica aż się
prosi o remont, ale oczywiście milion rzeczy jest ważniejszych od bezpieczeństwa
mieszkańców. Gdyby tu mieszkał któryś urzędnik, toby od razu wyremontowali.
BD – Tak to jest, podatki idą na niepotrzebne rzeczy. Znowu dwa pomniki w mie-
ście postawili. Ale co z nogą? Chyba powinna już przez parę miesięcy wrócić do
normy?
KK – Niby wszystko dobrze, a niedobrze. Smarowałem maścią, oszczędzałem
nogę, ale ciągle pobolewa i rwie, kiedy chodzę.
PK – Może trzeba pójść na rehabilitację?
KK – Doktor też tak mówi. Ale w przychodniach takie długie kolejki, może gdzieś
dalej, na przykład za miastem, jest lepiej, ale jak ja, kaleka, tam dojadę?
BD – To nie wie pan, że koło nas, na Wąskiej, otworzyli taką małą przychodnię?
Jest punkt pobrań i gabinet rehabilitacji.

290