Page 19 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 19

B. Znaki pisma



                          Z dierezą (diérèse) mamy do czynienia wówczas, gdy obie części składowe dyftongu są
                          wymawiane oddzielnie, stają się dwiema autonomicznymi samogłoskami:
                                J’ai su tout ce détail d’un anci-en valet. (P. Corneille)
                        8.  O  asymilacji  (assimilation  de  consonnes)  mówimy  wtedy,  gdy  dwie  spółgłoski  znajdujące  się
                          w stałym kontakcie fonetycznym upodabniają się do siebie.
                          Asymilacja zwana jest postępową, kiedy spółgłoska wpływa na sposób artykulacji spółgłoski
                          po niej następującej: subsister (wymawiane [sybziste]); spółgłoska dźwięczna [b] udźwięcznia
                          bezdźwięczną ze swej natury spółgłoskę [s], zmieniając ją w [z].
                          Asymilacja  zwana  jest  wsteczną  w  przypadku  przeciwnym:  absent  (wymawiane  [apsɑ̃]);
                          spółgłoska bezdźwięczna [s] ubezdźwięcznia poprzedzającą ją spółgłoskę [b], zmieniając ją w [p].
                          Dysymilacja (dissimilation de consonnes) to zjawisko polegające na zaniku podobieństwa
                          dwóch identycznych głosek znajdujących się w sąsiedztwie; w ten sposób łacińskie słowo
                          peregrinum stało się w języku francuskim pèlerin, doszło zatem do dysymilacji pierwszego
                          [ʀ] przez drugie.


                                           Tabela spółgłosek francuskich

                                                      Wargowe    Zębowe    Palatalne  Welarne
                         Ustne  Zwarte   Dźwięczne     [b] bal   [d] dur             [g] gare
                                         Bezdźwięczne  [p] pot   [t] tir             [k] col
                              Szczelinowe  Dźwięczne   [v] vol   [z] zut    [ʒ] jour
                                         Bezdźwięczne  [f] fer   [s] sol    [ʃ] char
                              Płynne                             [l] lac             [ʀ] rat
                              Półsamogłoski  Tylne     [w] oui
                                         Przednie      [y] nui              [j] yeux
                         Nosowe                        [m] mer   [n] non    [ɲ] digne  [ŋ] smoking



                        B.  ZNAKI PISMA LES SIGNES ÉCRITS


                        1.  Alfabet L’alphabet

                  9     W  języku  francuskim  pisanym  głoski  zapisywane  są  za  pomocą  26  liter;  litery  te
                        stanowią alfabet.
                        Litery alfabetu mogą być duże (majuscules) albo drukowane (capitales): A, B, C, D,
                        E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z;
                        lub małe (minuscules): a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z.

                  10    W języku francuskim istnieje 6 liter, przy pomocy których zapisuje się samogłoski: a, e,
                        i, o, u, y; pozostałe służą do zapisu spółgłosek.


                        UWAGI
                        Jako że liczba fonemów jest większa od liczby liter w alfabecie francuskim, a ortografia języka
                        francuskiego nie rozwijała się równocześnie ze zmianami wymowy, lecz zależy ona od etymo-
                        logii danego wyrazu:



                                                                                             19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24