Page 20 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 20

1  Podstawowe


                    elementy języka


                      o
                     1 niektóre głoski przedstawiane są za pomocą dwóch lub trzech liter, np.: eu dla [ø], ou dla [u],
                       on dla [ɔ̃], ch dla [ʃ], gn dla [ɲ];
                      o
                     2 jeden znak graficzny może służyć przedstawianiu różnych fonemów: cage, [kaʒ], cire [sir];
                       gare, gène; nation, partie; tache, orchestre; ville, béquille;
                      o
                     3   jeden fonem może być, w zależności od wyrazu, przedstawiany za pomocą różnych znaków
                       graficznych: [o] w trône, beau, Saône; [a] w cage, femme; [ɛ̃] w lin, étain, simple, symbole,
                       syntaxe, Reims; [f] w faner, phare; [ʒ] w joli, geôle.

                     Zdarza się również, iż litera lub litery niewystępujące w wymowie od czasów średniowiecza
                     wciąż obecne są w ortografii: doigt, tort, vert, lourd.



                     2.  Znaki ortograficzne Les signes orthographiques

                                                         1
                                                                2
               11    Znakami ortograficznymi są: akcenty, tréma , cédille , apostrof i łącznik.
               12    Akcenty (accents)
                                                                                     `
                     Wyróżniamy trzy rodzaje akcentów: akcent ostry (‘ accent aigu), akcent słaby (  accent
                                                          ˆ
                                                                          3
                     grave) i akcent przeciągły, zwany daszkiem (  accent circonflexe) .
                     –  Akcent aigu występuje nad literą e przedstawiającą dźwięk [e], gdy nie następuje
                       po niej d, f lub z na końcu wyrazu:
                              Vérité, coupés. (bez akcentu aigu: pied, clef, chanter, nez itp.)
                     –  Akcent grave występuje:
                           o
                          1  Nad literą e przedstawiającą dźwięk [ɛ], na końcu sylaby lub przed końcowym s:
                              Père, procès.
                           o
                          2  Nad literą a w takich wyrazach, jak deçà, déjà, delà, voilà, holà (ale nie w cela);
                           o
                          3  Nad literami a, u, e w niektórych wyrazach, które dzięki temu można odróżnić
                            od ich homonimów:
                              à, a; là, la; çà, ça; où, ou; dès, des.
                     –  Akcent circonflexe może wystąpić nad literami a, e, i, o, u i oznacza bądź usunięcie
                       jakiejś litery (najczęściej s) ze starej ortografii francuskiej:
                              Bâtir (dawniej bastir), tête (dawniej teste), âge (dawniej eage);
                                                             4
                       bądź długą wymowę niektórych samogłosek  :
                              Cône, infâme, extrême.
                     Niekiedy akcent circonflexe służy do odróżnienia homonimów:
                              dû (imiesłów czasu przeszłego czasownika devoir), du (rodzajnik cząstkowy);
                              crû (imiesłów czasu przeszłego czasownika croître), cru (imiesłów czasu przeszłego
                              czasownika croire);
                              mûr (przymiotnik), mur (rzeczownik).
                     1.  Znak graficzny w postaci dwóch kropek nad samogłoską. Dalej będziemy używać terminu francuskiego.
                       (przyp. tłum.)
                     2.  Znak  graficzny  w  postaci  haczyka  pod  literą  c.  Dalej  będziemy  używać  terminu  francuskiego.  (przyp.
                       tłum.)
                     3.  Dalej będziemy używać terminów francuskich. (przyp. tłum.)
                     4.  Nowe  reguły  ortograficzne,  opublikowane  6  grudnia  1990  w  Dzienniku  Ustaw  Republiki  Francuskiej,
                       proponują  nowe  zasady  użycia  akcentu  circonflexe,  w  tym  całkowite  zniesienie  tego  akcentu,  oprócz
                       niektórych wyjątków, nad literami i oraz u. Zmieniono również użycie znaku tréma. Reguły te opisane są
                       dokładnie w dalszej części podręcznika (§ 511).

                20
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25