Page 193 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser

6. Czasownik

Reprendre Revenir
Jak prendre. Jak tenir, ale w czasach złożonych odmienia się
Reproduire z être.
Jak conduire. Revêtir
Requérir Jak vêtir.
Jak acquérir. Revivre
Résoudre Jak vivre.
Ind. pr.: Je résous, tu résous, il résout, Revoir
nous résolvons, vous résolvez, ils résol- Jak voir.
vent. • Imparf.: Je résolvais. • Passé s.: Rire
Je résolus. • Fut.: Je résoudrai. • Impér.: Ind. pr.: Je ris, tu ris, il rit, nous rions,
Résous, résolvons, résolvez. • Subj. vous riez, ils rient. • Imparf.: Je riais, nous
pr.: Que je résolve. • Subj. imp.: Que je riions. • Passé s.: Je ris, nous rîmes, vous
résolusse. • Part. pr.: Résolvant.• Part. rîtes, ils rirent. • Fut.: Je rirai. • Impér.:
pas.: Résolu, résolue. Oboczna forma Ris, rions, riez. • Subj. pr.: Que je rie, que
participe passé: résous, w znaczeniu nous riions. • Subj. imp. (rzadki): Que je
„zmieniony”, jest rzadko używana, podobnie jak risse. • Part. pr.: Riant. • Part. pas.: Ri (brak
jej rodzaj żeński: résoute. rodzaju żeńskiego i liczby mnogiej).
Ressentir Rompre
Jak mentir, ale participe passé: Ressenti Ind. pr.: Je romps, tu romps, il rompt,
ma formę żeńską: ressentie. nous rompons, vous rompez, ils
Resservir rompent. • Imparf.: Je rompais. • Passé
Jak servir. s.: Je rompis. • Fut.: Je romprai • Impér.:
Ressortir Romps, rompons, rompez. • Subj. pr.:
Que je rompe. • Subj. imp.: Que je
1. (= sortir d’un lieu où l’on vient d’en- rompisse. • Part. pr.: Rompant. • Part.
trer, former relief, résulter – ponownie pas.: Rompu, rompue.
wychodzić, odcinać się, wynikać z czegoś). • Jak Rouvrir
mentir, ale w czasach złożonych odmienia się Jak couvrir.
z être. • 2. Nie mylić z ressortir (= être du Saillir
ressort de – leżeć w czyichś kompetencjach), 1. (= jaillir – tryskać, wyskakiwać). • Używany
odmienianym regularnie według modelu finir: wylącznie w bezokoliczniku i w trzeciej osobie
Ces affaires ressortissent, ressortissaient liczby pojedynczej i mnogiej: Ind. pr.: Il saillit,
à tel tribunal. (Te sprawy należą, należały do ils saillissent. • Imparf.: Il saillissait,
tego sądu.) ils saillissaient. • Passé s.: Il saillit, ils
Ressouvenir (se) saillirent. • Fut.: Il saillira, ils sailliront.
Jak tenir, ale w czasach złożonych odmienia się • Impér. (brak). • Subj. pr.: Qu’il saillisse,
z être. qu’ils saillissent • Subj. imp.: Qu’il saillît,
Restreindre qu’ils saillis- sent. • Part. pr.: Saillissant.
Jak craindre. • Part. pas.: Sailli, saillie.
Résulter Saillir
Używany wyłącznie w bezokoliczniku i w trzeciej 2. (= être en saillie – sterczeć, wystawać).
osobie liczby pojedynczej i mnogiej pozostałych • Używany wyłącznie w trzeciej osobie liczby
czasów. • W czasach złożonych odmienia się pojedynczej i mnogiej: Ind. pr.: Il saille, ils
z avoir, kiedy chcemy podkreślić czynność: Du saillent. • Imparf.: Il saillait, ils saillaient.
mal en a résulté (Wynikło z tego samo zło); • Passé s.: Il saillit, ils saillirent. • Fut.: Il
• z être, kiedy chcemy podkreślić stan: Il en est saillera, ils saille- ront. • Impér. (brak).
résulté du mal (§ 303). • Subj. pr.: Qu’il saille, qu’ils saillent.

193