Page 194 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser

3 Części

mowy

• Subj. imp.: Qu’il saillît, qu’ils saillissent. Sortir
• Part. pr.: Saillant. • Part. pas.: Sailli, 1. Jak mentir, ale participe passé: sorti
saillie. ma rodzaj żeński: sortie. • W czasach złożonych
Satisfaire sortir w formie przechodniej odmienia się
Jak faire. z avoir: J’ai sorti les clés (Wyjąłem klucze.).
Savoir W formie nieprzechodniej odmienia się z être.
Ind. pr.: Je sais, tu sais, il sait, nous • 2. Sortir, jako termin prawniczy w znaczeniu
savons, vous savez, ils savent • Imparf.: produire (wydać wyrok, rozporządzenie),
Je savais. • Passé s.: Je sus. • Fut.: Je odmienia się wg modelu finir, ale używany
saurai. • Impér.: Sache, sachons, sachez. jest jedynie w trzeciej osobie liczby pojedynczej
• Subj. pr.: Que je sache. • Subj. imp.: i mnogiej: Ind. pr.: La sentence sortit
Que je susse • Part. pr.: Sachant. • Part. son effet, les sentences sortissent leur
pas.: Su, sue. effet itp. (Wyrok obowiązuje ze skutkiem
Secourir natychmiastowym.) • W czasach złożonych
Jak courir. odmienia się z avoir.
Séduire Souffrir
Jak conduire. Jak couvrir.
Sentir Soumettre
Jak mentir, ale participe passé: senti ma Jak mettre.
rodzaj żeński: sentie. Sourdre
Seoir Obecnie używany wyłącznie w bezokoliczniku
i w trzeciej osobie liczby pojedynczej i mnogiej
1. (= convenir – wypadać). • Stosuje się présent: Il sourd, ils sourdent • Part. pr.:
wyłącznie w participe présent i w trzeciej Sourdant.
osobie liczby pojedynczej i mnogiej: nie tworzy Sourire
czasów złożonych. Ind. pr.: Il sied, ils siéent. Jak rire.
• Imparf.: Il seyait, ils seyaient. • Passé s. Souscrire
(brak). • Fut.: Il siéra, ils siéront. • Condit.: Jak écrire.
Il siérait, ils siéraient. • Impér. (brak). Soustraire
• Subj. pr. (rzadki): Qu’il siée, qu’ils siéent. Jak traire.
• Subj. imp. (brak). • Part. pr.: Seyant. Soutenir
(Séant jest używany jako przymiotnik: Il n’est Jak tenir.
pas séant de faire cela. [Takie działanie nie Souvenir (se)
jest stosowne.]) Jak tenir. W czasach złożonych odmienia się
Seoir z être.
2. (= être assis, être situé, siéger – siedzieć, Subvenir
znajdować się, mieć siedzibę). • Używany Jak tenir.
wyłącznie w participe présent: Séant. Suffire
• i w participe passé: Sis, sise.• Nie tworzy Ind. pr.: Je suffis, tu suffis, il suffit, nous
czasów złożonych. suffisons, vous suffisez, ils suffisent.
Servir • Imparf.: Je suffisais. • Passé s.: Je suffis.
Ind. pr.: Je sers, tu sers, il sert, nous • Fut.: Je suffirai. • Impér.: Suffis, suffisons,
servons, vous servez, ils servent. • suffisez. • Subj. pr.: Que je suffise. • Subj.
Imparf.: Je servais. • Passé s.: Je servis. imp.: Que je suffisse. • Part. pr.: Suffisant.
• Fut.: Je servirai. • Impér.: Sers, servons, • Part. pas.: Suffi (brak rodzaju żeńskiego
servez. • Subj. pr.: Que je serve. • Subj. i liczby mnogiej).
imp.: Que je servisse.• Part. pr.: Servant. Suivre
• Part. pas.: Servi, servie. Ind. pr.: Je suis, tu suis, il suit, nous

194