Page 231 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
        P. 231
     7. Przysłówek
                        e)   Przysłówki twierdzenia Les adverbes d’affirmation
                        Do listy tej należą przysłówki opisujące pewność, z jaką mówiący coś twierdzi.
                        assurément (pewnie)      oui (tak)                 soit (niech tak będzie)
                        aussi (także)            précisément (dokładnie)   volontiers (chętnie)
                        certainement (na pewno)   que si (ależ tak)        vraiment (naprawdę)
                        bien (dobrze)            sans doute (bez wątpienia)   itd.
                        certes (z pewnością)     si (ależ tak)
                        en vérité (prawdę mówiąc)   si fait (tak jest – przestarzałe)
                        f)   Przysłówki przeczenia Les adverbes de négation
                        Są to, ścisle rzecz biorąc: non, w formie akcentowanej, oraz ne, w formie nieakcen-
                        towanej. Pewne wyrazy, jak aucun (żaden), aucunement (w żaden sposób), nullement
                        (wcale), guère (w ogóle), jamais (nigdy), rien (nic), personne (nikt), występujące zazwy-
                        czaj w zdaniu przeczącym, z czasem same zaczęły zastępować przeczenie.
                        g)  Przysłówki wyrażające wątpliwość Les adverbes de doute
                        Należą do nich: apparemment (wydaje się), peut-être (może), probablement (prawdo-
                        podobnie),  sans  doute  (bez  wątpienia),  vraisemblablement  (jest  bardzo  prawdopo-
                        dobne).
                        UWAGA
                        Do powyższych rodzajów przysłówków można również dodać odrębną kategorię przysłówków
                        pytających. Są to niektóre przysłówki służące do zadawania pytań o czas, sposób, przyczynę,
                        miejsce, ilość:
                                Quand ?  (Kiedy?)  Comment ?  (Jak?)  Pourquoi ?  (Dlaczego?)  Que  [ne] ?  (Czemuż  to?)
                                Où ? (Gdzie?) D’où ? (Skąd?) Par où ? (Którędy?) Combien ? (Ile?)
                        Do tej samej kategorii należą wyrażenia est‑ce que ? oraz si, w znaczeniu „czy”, które wprowadza
                        pytanie zależne (si pełni wówczas również funkcję spójnika):
                                Est-ce que tu pars ? (Wyjeżdżasz?)
                                Je demande si tu pars. (Pytam, czy wyjeżdżasz.)
                        2.   Tworzenie przysłówków z przyrostkiem -ment
                             La formation des adverbes en -ment
                  407  a)    Zasady ogólne
                        Przysłówki zakończone na -ment tworzy się przez dodanie przyrostka -ment do formy
                        żeńskiej przymiotników:
                                Grand, grande, grandement ; doux, douce, doucement.
                        Od wielu przymiotników nie można utworzyć przysłówków zakończonych na -ment,
                        np. charmant, fâché, content.
                                                                                            231





