Page 88 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 88

3   Części


                          mowy


                     2.  Użycie


               140   a)   Zasady ogólne

                     Ogólnie  rzecz  biorąc,  rodzajnik  określony  stoi  przed  rzeczownikami  pospolitymi
                     występującymi w określonym znaczeniu.


                     b)  Zasady szczegółowe

                     Rodzajnika określonego można również użyć:
                      o
                     1  Jako zaimka przymiotnego wskazującego:
                              Ah ! le détour (= ce détour) est bon. (Molière)
                              Nous partons à l’instant.  Oh ! le beau papillon !
                      o
                     2  Jako  zaimka  przymiotnego  dzierżawczego,  przede  wszystkim  przed  nazwami
                       części ciała bądź ubioru lub funkcji umysłowych, gdy relacja przynależności jest
                       dostatecznie jasna dzięki ogólnemu sensowi zdania:
                              Les yeux lui sortent de la tête.
                              Il m’a saisi à la gorge.
                              Elle me prend par la manche.
                              Elle perd la mémoire.
                      o
                     3  Przed  rzeczownikiem  pełniącym  funkcję  dopełnienia  nazywającego  określoną
                       zbiorowość (oznaczającym wszystkich przedstawicieli danej grupy bądź gatunku):
                              La multitude des étoiles étonne l’imagination.
                      o
                     4  W niektórych przypadkach przed nazwami własnymi:
                       –  Gdy są użyte w kontekście silnie nacechowanym emocjonalnie (wtedy rodzajnik
                          jest w liczbie mnogiej) lub w znaczeniu pogardliwym:
                              Les Corneille, les Racine, les Molière ont illustré la scène française.
                              La Brinvilliers.
                         Rodzajnik spotyka się również przed nazwiskami rodzin pochodzenia włoskiego
                          lub przed nazwiskami sławnych aktorek bądź śpiewaczek:
                              Le Tasse, le Corrège, la Callas.
                       –  Gdy tym nazwom własnym towarzyszy przydawka lub dopełnienie:
                              Le grand Corneille. Le Racine des « Plaideurs ».
                       –  Gdy oznaczają kilka osób noszących to samo nazwisko bądź typy, rodziny czy
                          narody:
                              Les deux Corneille. Les Cicérons sont rares.
                              Les Gagné. Les Belges.
                       –  Gdy oznaczają dzieła autorstwa danej osoby:
                              Les Raphaëls du Vatican.
                              Le Simenon que je préfère est « Pedigree ».
                      o
                     5  Przed nazwami własnymi kontynentów, krajów, prowincji, gór, mórz, rzek, wysp:
                              L’Amérique, la France, le Manitoba, les Vosges, la Méditerranée, le Zambèze,
                              la Sardaigne.
                       Nazwy pomniejszych wysp oraz nazwy egzotycznych wysp rodzaju męskiego nie
                       występują z rodzajnikiem, np.: Malte, Madagascar, Bornéo.

                88
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93