Page 219 - ED 211
P. 219

สไตเนอร์ (Rudolf Steiner,  1861-1925)  เอ. เอส. นีลล์ (A. S. Neill,  1883-1973) (ดูรายละเอียดใน

                   พรใจ  ลี่ทองอิน.  2558)  แต่หนังสือ Foundations of Educational Thought  (Provenzo, Eugene

                   F.  2008) ซึ่งรวมบทความเกี่ยวกับความคิดทางการศึกษาตั้งแต่ยุคสมัยใหม่ตอนต้นจนถึงปัจจุบัน  แบ่ง
                   อิทธิพลของแนวคิดหลังสมัยใหม่ที่มีต่อการศึกษาออกเป็นสองช่วง  ช่วงแรกตั้งแต่ปี คศ.1979-1990 และ

                   ช่วงที่สองตั้งแต่ปี คศ.1991 จนถึงปัจจุบัน  พรอเวินโซ ซึ่งเป็นบรรณาธิการหนังสือเล่มดังกล่าวมองว่า

                   บทความเกี่ยวกับความคิดทางการศึกษาที่สะท้อนถึงแนวคิดหลังสมัยที่ปฏิเสธ หรือท้าทายเรื่องเล่าขนาด
                   ใหญ่ของความเป็นสมัยใหม่ (Metanarrative of Modernity) เริ่มปรากฏครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ

                   1970 โดยใช้ปี คศ.1979 ซึ่งเป็นปีที่เลียวทาร์ดตีพิมพ์หนังสือเล่มส าคัญคือ La Condition

                   Postmoderne: Rapport Sur Le Savoir เป็นภาษาฝรั่งเศส ก่อนตีพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษในปี คศ.1984
                   เป็นเส้นแบ่ง  แต่ในช่วงทศวรรษ 1990 จนถึงปัจจุบัน มีบทความที่สะท้อนให้เห็นถึงทัศนะที่แตกต่าง

                   หลากหลายเกี่ยวกับการศึกษาบนฐานคิดที่ปฏิเสธ  หรือท้าทายการศึกษาสมัยใหม่เพิ่มมากขึ้น  อาทิ

                   ทัศนะในการมองว่าการศึกษาต้องน าไปสู่การให้ความเคารพวัฒนธรรม  วิถีชีวิตและภูมิปัญญาจากทุก
                   วัฒนธรรม  ทัศนะที่ท้าทายความคิดที่มองว่าโรงเรียนเป็นประโยชน์ต่อปัจเจกมากกว่ากลุ่มผลประโยชน์

                   พิเศษและชนชั้นน า  พรอเวินโซจึงแบ่งอิทธิพลของแนวคิดหลังสมัยใหม่ที่มีต่อการศึกษาออกเป็นสองช่วง

                   ดังกล่าว  หากยึดทัศนะของพรอเวินโซอาจกล่าวได้ว่าสองทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 เป็นช่วงเวลา
                   ที่แนวคิดแบบหลังสมัยใหม่มีอิทธิพลต่อการศึกษาจนท าให้ความคิดทางการศึกษาในช่วงเวลานี้แตกต่างใน

                   เชิงคุณภาพจากกลางศตวรรษที่ 19 จนถึงปลายศตวรรษที่ 20 อันเป็นช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์ที่

                   ความคิดทางการศึกษาวางอยู่บนฐานของกระบวนทัศน์ทางการศึกษาแบบสมัยใหม่หรือยุคสมัยใหม่
                               ในกรณีของประเทศไทย  กระบวนทัศน์ทางการศึกษาชุดใหม่ปรากฏขึ้นในช่วงทศวรรษ

                   2510 รายงานของคณะกรรมการวางพื้นฐานเพื่อปฏิรูปการศึกษาที่ใช้ชื่อรายงานว่า “การศึกษาเพื่อชีวิต
                   และสังคม” ซึ่งเสนอต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการเพื่อน าเสนอต่อคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 4

                   ธันวาคม พ.ศ.2517  และต่อมาสมาคมผู้บริหารการศึกษาได้จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่แนวคิดการปฏิรูป

                   การศึกษาในปี พ.ศ.2518  เป็นรายงานที่มีเนื้อหาสะท้อนถึงการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ทางการศึกษาชุดใหม่

                   เนื่องจากเปลี่ยนทัศนะในการมองความรู้จากเดิม  ที่เชื่อว่าความรู้มีเพียงแบบเดียวหรือความรู้ที่จัดระบบ
                   ในรูปของศาสตร์เท่านั้น  มาเป็นทัศนะที่มองเห็นความรู้และกระบวนการเรียนรู้อันหลากหลาย  ซึ่ง

                   สัมพันธ์กับทัศนะในการมองโลกและชีวิตที่สัมพันธ์กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและสอดคล้อง
                   กับธรรมชาติของสังคมมนุษย์ที่ด ารงชีวิตอยู่ร่วมกับบุคคลอื่นเป็นสังคม  ท าให้มองว่าการศึกษาต้องเจริญ

                   งอกงามไปพร้อมชีวิต  และสังคม  ดังข้อความส่วนหนึ่งในหลักการของการปฏิรูปการศึกษาตอนที่ 1 และ

                   เนื้อหาสาระและกระบวนการเรียนรู้ในตอนที่ 5  ความว่า










                                                      เอกสารประกอบการสอนรายวิชากระบวนทัศน์ทางการศึกษา พรใจ ลี่ทองอิน | 144
   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224