Page 142 - OB
P. 142
126 บทที่ 6
4.1.3 กำรยอมรับผลกำรตัดสินใจสูงขึ้น กำรท ำงำนเป็นกลุ่มท ำให้เป็นกำรสร้ำง
ควำมเข้ำใจและกำรยอมรับให้กับสมำชิกขององค์กำร เนื่องจำกกำรที่สมำชิกหลำยคนได้เข้ำร่วม
ในกำรตัดสินใจ ย่อมจะสำมำรถท ำควำมเข้ำใจในเหตุและผลที่ใช้ในกำรตัดสินใจ และน ำมำซึ่ง
กำรยอมรับและควำมร่วมมือร่วมใจกันปฏิบัติและควบคุมให้เกิดผลตำมที่ประสงค์ต่อไปด้วย
4.2 ข้อเสียของการท างานเป็นกลุ่ม มีดังนี้
4.2.1 กำรคิดตำมกลุ่ม เป็นกำรทิ้งภำระให้กลุ่มเป็นคนคิดหรือแก้ไขปัญหำ
ดังกล่ำว โดยไม่สำมำรถหำข้อสรุปได้จำกกำรประชุม หรือหำข้อสรุปได้แต่เป็นในลักษณะ
แล้วแต่กลุ่มจะว่ำอย่ำงไร โดยสมำชิกไม่ได้มีกำรร่วมกันวิเครำะห์และประเมินทำงเลือก
ดังกล่ำวอย่ำงรอบคอบก่อนตัดสินใจ ซึ่งถือเป็นข้อจ ำกัดที่ส ำคัญอีกประกำรหนึ่ง โดยอำจ
เกิดขึ้นในกรณีที่สมำชิกมีควำมเห็นหลำกหลำย หรือมีประเด็นในกำรพิจำรณำมำกมำยจนที่
ประชุมสับสน ในที่สุดกำรประชุมอำจน ำไปสู่กำรไม่ด ำเนินกำรใดๆ ต่อ เพียงแต่ได้ชื่อว่ำมำ
ประชุมกลุ่มเพื่อตัดสินใจ แต่ไม่สำมำรถร่วมกันหำข้อสรุปได้
4.2.2 วำระซ่อนเร้น ในกรณีที่มีผู้เสนอควำมคิดและถึงแม้ควำมคิดดังกล่ำว
อำจไม่ใช่ควำมคิดที่ดีที่สุด หรือจ ำเป็นต้องขัดเกลำควำมคิดนั้นก่อนที่จะน ำไปใช้ แต่สมำชิก
กลุ่มอำจเกิดอำกำรเกรงใจและไม่คัดค้ำน ซึ่งท ำให้อำจมีสมำชิกบำงคนอำจน ำวำระซ่อนเร้นเข้ำ
มำในกลุ่มเพื่อท ำให้เกิดกำรยอมรับจำกกลุ่ม ดังนั้นจึงท ำให้ควำมเห็นของคนเพียงคนเดียว
กลำยเป็นควำมเห็นของกลุ่มไปได้ในที่สุด
4.2.3 ผู้โดยสำรฟรี เนื่องด้วยบำงกลุ่มอำจมีจ ำนวนสมำชิกในกลุ่มมำกกว่ำ
ปริมำณงำนที่มีหรือเกิดกำรกระจำยงำนที่ไม่ทั่วถึง จึงท ำให้สมำชิกบำงคนไม่ได้มีส่วนร่วมใดๆ
กับกำรท ำงำนเป็นกลุ่ม ตลอดจนสมำชิกบำงคนจึงถือโอกำสดังกล่ำวแสดงพฤติกรรมขอ
โดยสำรฟรี พลอยอำศัยให้ตนมีรำยชื่อไปกลับกลุ่มด้วย
อย่ำงไรก็ตำม กำรท ำงำนขององค์กำรต่ำงๆ ในปัจจุบัน มนุษย์ไม่อำจปฏิเสธกำร
ท ำงำนในลักษณะของกลุ่มได้ ดังนั้น จึงเป็นหน้ำที่ส ำคัญของผู้บริหำรและนักบริหำรทรัพยำกร
มนุษย์ในกำรค้นหำวิธีกำรเพื่อส่งเสริมข้อดี และลดโอกำสที่จะเกิดข้อเสียจำกกำรท ำงำนเป็น
กลุ่ม เพื่อให้สมำชิกในกลุ่มสำมำรถท ำงำนร่วมกันได้อย่ำงบรรลุเป้ ำหมำย
