Page 75 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

Aspekti i përgjithshëm: Është largimi nga ato shkaqe të cilat obligojnë dënimin e
varrit dhe më e mira në mesin e tyre është që të ulet njeriu një moment kur dëshiron
të flejë e të llogaritë vetën e tij në gjithë atë që e humbi apo e fitoj atë ditë, pastaj ta
ripërtërijë pendimin e sinqertë mes tij dhe All-llahut dhe të flejë me atë pendim, e
më këtë rast e vendosë që mos ta përsëritë gjynahin kur të zgjohet dhe këtë e bën
çdo natë, nëse ai vdes atë natë do të vdes i penduar, e nëse zgjohet në mëngjes
zgjohet duke pritur punën i gëzuar që nuk i ka ardhur exheli (momenti i vdekjes) që
kështu të pres momentin nga Zoti i tij dhe të kompensoj atë që i ka kaluar. Nuk ka
për robin asgjë më të dobishme se sa ky pendim posaqërisht nëse kësaj i pason
dhikrullah (përmendja e All-llahut) dhe veprimi i sunneteve të cilat transmetohen
nga I Dërguari (s.a.v.s.) në momentin e gjumit derisa ta kaplojë ai, prandaj atij që
All-llahu i dëshiron të mirën i mundëson atë, ve la kuvvete il-la bil-lah (dhe nuk ka
fuqi përveç fuqisë së All-llahut).
Aspekti detaj: Po i përmendim disa hadithe të Dërguarit (s.a.v.s.) për atë që të
shpëton nga dënimi i varrit.
Transmetohet nga Muslimi 145 në Sahihun e tij nga Selmani (r.a.), i cili tha: E
dëgjova të Dërguarin e All-llahut (s.a.v.s.) se tha: “Qëndrimi në roje një ditë dhe
një natë ka më shumë vlerë se agjërimi dhe falja një muaj (është fjala për
agjërim dhe falje vullnetare), e nëse ai vdes do t’i vazhdojë puna e tij që e
punonte, do t’i vazhdojë furnizimi i tij dhe do të sigurohet nga sprova e varrit”.
Tirmidhiu 146 në “El-Xhami’” transmetoi nga Fudaletu Ibn Ubejdi (r.a.) se I Dërguari
(s.a.v.s.) tha: “Çdo të vdekuri i vuloset puna e tij përveç atij që vdes roje në
rrugë të All-llahut, atij i shumfishohet puna e tij deri në Ditën e Kijametit dhe
sigurohet nga sprova e varrit”. Tirmidhiu tha: Ky është një hadith i mirë dhe i
saktë.
Në Sunenin e Nesaiut 147 transmetohet nga Reshdin Ibn Sa’di nga një njeri që është
nga Sahabët e të Dërguarit (s.a.v.s.) se një njeri tha: O I Dërguar i All-llahut, përse
besimtarët sprovohen në varret e tyre përveç shehidit? Tha: “Mjafton sprovë për të
vetëtima e shpatave mbi kokën e tij”.
El-Mikdam Ibn Muid Jekreb (r.a.) transmetoi se I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) tha:
“Shehidi tek All-llahu i ka gjatë veçanti: Falet ai në vrullin e parë të gjakut, e
sheh pozitën e tij në Xhennet, sigurohet nga dënimi i varrit dhe nga frikësimi
më i madh (i Kijametit), i vendoset atij kurora e nderit që një dijamant i saj
është më i vlefshëm se krejt bota dhe çfarë ka në të, martohet me shtatëdhjetë e
dy gra prej hyrive të Xhennetit dhe ndërmjetëson për shtatëdhjetë persona të
të afërmëve të tij”. E transmetoi Ibn Maxhe 148 dhe Tirmidhiu, e kjo është thënia e
tij dhe tha: Ky hadith është i mirë dhe i saktë.
Ibn Abbasi (r.a.) tha: Një nga shokët e të Dërguarit të All-llahut e vendosi tendën e
tij mbi një varr pa e ditur se ai është varr, pastaj e kuptoi se ai ishte varri i një njeriu
i cili këndoi suren El-Mulk derisa e përfundoi atë, ai më të shpejtë erdhë te I
Dërguari (s.a.v.s.) dhe i tha: O I Dërguar i All-llahut, e vendosa unë tendën time mbi
një varr pa e ditur se ai është varr, por aty ishte varri i një njeriu i cili këndonte suren
El-Mulk derisa e përfundoi, atëherë I Dërguari (s.a.v.s.) tha: “Ajo është penguese,

145 E transmetoi Muslimi në “El-Imare” (163), Buhariu (2892), Fet’hul-Bari (6/100), Ahmedi në “El-
Musned” (5/441) dhe Taberani në “El-Kebir” (6/327).
146 I mirë I saktë. E transmetoi Tirmidhiu (1621), Ahmedi në “El-Musned” (6/20), Hakimi në “El-
Mustedrek” (2/144) tha se është I saktë në çka u pajtua edhe Dhehebiu dhe Ibn Hibbani (1624).
147 I dobët. E transmetoi Nesaiu në “El-Xhenaiz” (4/99), Kurtubiu në tefsirin e tij (4/218). Aty gjindet
Reshdin Ibn Sa’d Ibn Muflih El-Mehri I cili është I dobët, Ibn Junusi për të tha: Ishte I mirë në fenë e tij,
por atë e kaploi hutia e njerëzve të mirë në hadith (Takrib: 1/251/92).
148
I saktë. E transmetoi Tirmidhiu (1663), Ibn Maxhe (2799) dhe në Tergib (2/320).