Page 70 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

njeri do të shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja u plotësohen Ditën e Kijametit...”
(Ali Imran : 185).
Drejtësia e Tij rivendikoi, emrat e Tij të bukur dhe apsolutiteti i Tij i shenjtë
obliguan begatinë e trupave e të shpirtrave të dashurve të Tij dhe dënimin e trupave
e të shpirtrave të armiqve të Tij. Patjetër do ta bëjë që trupi dhe shpirti i atij që ishte
i bindur ndaj Tij të shijojë begati dhe kënaqësi që i takon, si dhe patjetër do ta bëjë
që trupi dhe shpirti i atij që ishte i prishur të shijojë dhimbjen dhe dënimin që i
takon. Kjo është obligim i drejtësisë, urtësisë dhe apsolutetit të Tij të shenjtë, e meqë
kjo botë është vend i obligimeve dhe sprovave, e jo vend i shpërblimeve, ato nuk
shfaqen këtu, ndërsa Berzahu është shtëpia e parë e shpërblimit prandaj shfaqen aty
nga ato çfarë i përshtaten atij vendi dhe rivendikon urtësia e Tij që të shfaqen, e kur
të ndodhë Dita e Kijametit të madh u plotësohen të devotshmëve dhe gjynahqarëve
ato begati e dënime trupore dhe shpirtërore që i meritojnë. Pra, dënimi dhe begatia e
Berzahut janë shpërblimet e para të ahiretit dhe ato janë të ndara nga atje duke
arritur kështu te banorët e varreve sikurse e vërteton këtë Kur’ani dhe Sunneti i saktë
e i qartë në më shumë se një vend, sikur është thënia e tij (s.a.v.s.): “E atij i hapet
një derë nga Xhenneti dhe i vie atij nga kënaqësia dhe begatia e tij, kurse të
prishurit i hapet një derë nga Zjarri dhe i vie atij nga nxehtësia dhe fryma e
tij”. Është e ditur në mënyrë të prerë se trupi e edhe shpirti marrin pjesën e tyre nga
ajo derë dhe kur të ndodhë Dita e Kijametit do të hyjë ai në pozitën e tij nga ajo
derë. Njeriut mund t’i arrijë diçka nga ato dy dyer edhe në këtë botë, por gjurmët e
kësaj janë të fshehta e të mbuluara me preokupime dhe mbulesa ndijore, por këtë e
ndiejnë shumë njerëz edhe pse nuk e di shkaktarin e tij dhe nuk di si ta sqarojë atë,
sepse ekzistimi i diçkaje është tjetër nga ndjenja dhe të shprehurit për të. Kur njeriu
të vdes, arritja e atyre gjurmëve tek ai përmes atyre dy dyerve është më e plotë dhe
kur të ringjallet plotësohet ajo gjurmë tërësisht. Pra, urtësia e Zotit të madhëruar për
këtë është e organizuar me organizimin më të plotë në të tri vendet (në këtë botë, në
Berzah dhe në ahiret).
ÇËSHTJETA E TETË
ËSHTË THËNIA E PYETËSIT: CILA ËSHTË URTËSIA E
MOSPËRMENDJES SË DËNIMIT TË VARRIT NË KUR’AN ME GJITHË
NEVOJËN E MADHE TË NJOHJES SË TIJ DHE BESIMIT NË TË QË TË
KEMI KUJDES DHE TË RUHEMI?
Përgjigjeja ndaj kësaj pyetje bëhet nga dy aspekte, nga aspekti i përgjithshëm
dhe ai detaj:
Aspekti i përgjithshëm: All-llahu i madhëruar i zbriti të Dërguarit të Tij dy shpallje
dhe ua obligoi robëve të Tij të besojnë e të punojnë me to, e ato janë Kur’ani dhe
Sunneti, e All-llahu i madhëruar thotë: “...e All-llahu të zbriti ty Librin dhe
Urtësinë...”, e thotë: “Ai është që arabëve të pashkolluar u dërgoi Pejgamberin nga
mesi i tyre që t’ju lexojë ajetet e Tij, t’i pastrojë ata, t’ua mësojë Librin dhe
Urtësinë, edhe pse më parë ata ishin në një humbje të dukshme” (El-Xhumua : 2)
dhe thotë: “E, përkujtonie atë nga ajetet e All-llahut dhe Urtësia që po u lexohen në
shtëpitë tuaja...” (El-Ahzabë : 34).
El-Kitab (Libri): Është Kur’ani kurse El-Hikme (Urtësia): është Sunneti. Të gjithë
selefi (të parët) u pajtuan në këtë kurse atë që e lajmëroi I Dërguari (s.a.v.s.) nga
All-llahu është obligim të vërtetohet dhe besohet sikurse e lajmëroi Zoti i madhëruar
këtë në gjuhën e të Dërguarit të Tij. Kjo është një bazë në të cilën u pajtuan Ehlul-
Islami (pasuesit e Islamit) dhe nuk e refuzojnë atë përveç atyre që nuk janë prej tyre,