Page 67 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

u prenin kokat dhe u bërtitnin atyre ndërsa muslimanët pranë tyre nuk i shihnin e as
nuk i dëgjonin ata. Pra, All-llahu i madhëruar u ka fshehur njerëzve shumë gjëra që
ndodhin mes tyre në këtë botë dhe pastaj Xhibrili (a.s.) i lexonte dhe i mësonte
Kur’anin 137 të Dërguarit (s.a.v.s.) kurse të pranishmit nuk e dëgjonin atë.
Pra, si mund të refuzoj ai që njeh All-llahun e madhëruar dhe vërteton fuqinë e Tij
se Ai i vepron disa gjëra nga të cilat i largon shikimet e disa krijesave të Tij nga
urtësia dhe mëshira e Tij për ta, sepse ata nuk mund të përballojnë shikimin dhe
dëgjimin e tyre dhe se njeriu është shumë i dobët në shikimin dhe dëgjimin e tij që
të qëndrojë para përjetimit të dënimit të varrit, e ka shumë njerëz të cilëve u
mundësoi All-llahu të dëshmojnë atë por u alivanosën dhe një kohë të gjatë e
humbën shpresën për këtë jetë, madje disa edhe vdiçën nga frika, e si pra mund të
refuzohet nga urtësia hyjnore shtrirja e një mbulese që ndërhyn në mes el-mukel-
lifinëve (të ngarkuarve me obligime) dhe në mes shikimit të asaj që kur tu heqet
mbulesa do ta shohin atë me sytë e tyre.
Nëse njeriu ka mundësi t’i bëjë disa gjëra që konsiderohen të çuditshme, atëherë
çfarë të themi për Atë që është i fuqishëm për çdo gjë. A ka mundësi që një çështje e
Berzahut të krahasohet me atë që njerëzit e shohin në këtë botë, kjo nuk është tjetër
përveçse injorancë e pastërt, devijim, përgënjeshtrim i më të sinqertit dhe pamundësi
e Zotit të botëve, e s’ka dyshim se kjo është padituria dhe padrejtësia më e madhe.
Nëse ndonjëri nga ne ka mundësi të zgjerojë varrin dhjetë kut, njëqindë kut, më të
gjatë, më të gjërë e më të thellë dhe këtë ta fshehë nga njerëzit që ta shohin vetëm
ata që ai dëshiron, si pra nuk ka mundësi Zoti i botëve t’ia zgjerojë atë sa të
dëshirojë dhe atij që Ai dëshiron pastaj këtë ta fshehë nga sytë e njerëzve kështu që
njerëzit ta shohin atë të ngushtë derisa ai është shumë i gjërë, me aromë shumë të
bukur, me dritë të madhe dhe këtë ata të mos e shohin.
Sekreti i kësaj çështje është se gjërësia, ngushtësia, ndriçimi, gjelbërimi dhe zjarri
nuk janë nga lloji i asaj që ne dimë në këtë botë. All-llahu i madhëruar u bëri të
mundur njerëzve të shohin në këtë botë atë që është në të dhe prej saj kurse sa i
përket çështjes së ahiretit (botës së ardhme) e mbuloi atë me një mbulesë që kështu
vërtetimi i saj dhe besimi në të të jetë shkak për lumturinë e tyre, e kur të zbulohet
mbulesa nga ata ajo atëherë shihet me sytë e tyre. Sikur i vdekuri të jetë i vendosur
në mes të njerëzve kjo nuk pengon që të vinë dy melekët e ta pyesin atë pa vërejtur
ata që janë prezent dhe ai të përgjigjet pa dëgjuara ata fjalët e tij, pastaj ata do ta
godasin atë pa e vërejtur ata që janë prezent. Ndodhë që ndonjëri nga ne të flejë
pranë shokut të tij dhe të dënohet në gjumë, të goditet apo të ndijë dhimbje kurse ai
që është i zgjuar të mos ketë për këtë kurrfarë lajmi derisa kanë mbetur shenjat e
goditjes dhe dhimbjeve në trupin e tij.
Nga padituria më e madhe është edhe bindja se meleku nuk mund të qajë tokën dhe
gurin derisa All-llahu i madhëruar i ka bërë ata për të si ajrin për shpendët. Nëse ata
janë të pamundur për trupat e trashë kjo nuk do të thotë u ndalohet hyrja shpirtrave
të lehtë dhe kjo a nuk është përveçse analogjia më e prishur. Me kështu dhe të
ngjashme janë përgënjeshtruar pejgamberët (alejhimus-selam).
KAPITULL
Çështja e tetë: Është e pamundur që shpirti të kthehet në të gozhduarin, të
fundosurin dhe të djegurin dhe ne të mos e ndiejmë këtë sepse ai kthim është një lloj
tjetër që ne nuk jemi mësuar me të, e ti sheh atë që ka humbur vetëdijen, të heshturin
dhe të hutuarin të gjallë, shpirtrat e tyre janë me ta kurse ti nuk e ndien jetën e tyre.
Poashtu atij që i janë shkapërderdhur pjesët nuk është pengesë ndaj Atij që është i

137
E transmetoi Buhariu (6), Fet’hul-Bari (1/40) dhe Tirmidhiu (3634).