Page 80 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

edhe këtë: “Ndërsa munafikut dhe pabesimtarit i thuhet: Çfarë thoshe për këtë
njeri? Thotë: Nuk di, unë e thoja atë që njerëzit e thonin. Atëherë i thuhet: Nuk
dite dhe nuk mësove, pastaj e godasin me një çekan prej hekuri dhe ai bërtet
me një bërtimë që e dëgjojnë të gjithë përveç njerëzve dhe xhindëve”, kështu
është thënë te Buhariu.
Më herët kemi përmendur hadithin e Ebu Seid El-Huderiut të cilin e transmetoi Ibn
Maxhe dhe imam Ahmedi, e tha: Ishim në një xhenaze me të Dërguarin (s.a.v.s.) dhe
tha: “O ju njerëz, njëmend ky ummet sprovohen në varret e tyre, kështu që kur
njeriu të varroset dhe të largohen nga ai shokët e tij, i vie një melek i cili në
dorën e tij mban një çekan, e ulë dhe i thotë: Çfarë thua për këtë njeri? Nëse
është besimtar thotë: Dëshmoj që nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, të Vetmit i
Cili nuk ka shoq dhe dëshmoj se Muhammedi është robi dhe I Dërguari i Tij.
Ai i thotë: Të vërtetën e the. Atëherë i hapet një derë për në Zjarr dhe i thotë:
Kjo kishte me qenë pozita jote sikur të mos besoje në Zotin tënd. Kurse
pabesimtarit dhe munafikut i thonë: Çfarë thua për këtë njeri? Thotë: Nuk e
di. I thuhet: Nuk dite e as nuk u udhëzove, pastaj i hapet një derë për në
Xhennet dhe i thotë: Ky kishte me qenë vendi yt në Xhennet sikur të besoje në
Zotin tënd, por meqë ke mohuar All-llahu ta zëvendësoi atë me këtë, pastaj i
hapet një derë për në Zjarr, pastaj e godet meleku me një goditje çekani që e
dëgjojnë të gjitha krijesat përveç njerëzve dhe xhindëve”. Disa nga Sahabët (r.a.)
i thanë: O I Dërguar i All-llahut, nuk ka asnjë njeri që meleku i qëndron te koka e tij
përveçse trishtohet në atë moment, atëherë I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) tha: “All-
llahu forcon ata që besuan me fjalën e fortë në jetën e kësaj bote edhe në botën
tjetër, ndërsa mizorët All-llahu i bën të humbur. All-llahu punon çka të dojë”
(Ibrahim : 27).
Poashtu në hadithin e gjatë që e transmetoi El-Bera Ibn Azibi thuhet: “Kur
pabesimtari të jetë i drejtuar për në Ahiret dhe në shkëputje nga kjo botë,
zbresin te ai melekë nga qielli që me vete mbajnë pëlhura të Xhehennemit” dhe
e përmendi hadithin derisa tha: “Pastaj i kthehet shpirti në trupin e tij në varr”
deri në fund. Në një thënie tjetër tha: “Nëse ai është pabesimtar i vie meleku i
vdekjes dhe ulet te koka e tij” dhe e përmendi hadithin derisa tha: “Çka është ky
shpirt i keq? Thonë: Filani, duke e përmendur atë me emrat e tij më të këqinjë
dhe kur të arrijë te qielli i dun’jas i mbyllet ai. Tha: Hidhet ai nga qielli, pastaj
e tha fjalën e All-llahut të madhëruar: “...e kush i përshkruan shok All-llahut, ai
është sikur të bjerë nga qielli e ta rrëmbejë shpendi, ose si ai të cilin e gjuan era e
stuhishme në ndonjë vend të humbur” (El-Haxhxh: 31). Tha: “Kthehet shpirti në
trupin e tij dhe i vien dy melekë shumë të ashpër, e ulin, e qortojnë dhe i thonë:
Kush është Zoti yt? Thotë: Ha, nuk e di. I thonë: Mos dish! I thonë: Çfarë thua
për këtë pejgamber që është dërguar te ju? Thotë: I dëgjova njerëzit duke
thënë atë, nuk di. I thonë: Mos dish! Ky është kuptimi i thënies së All-llahut të
madhëruar: “ndërsa mizorët All-llahu i bën të humbur. All-llahu punon çka të
dojë” dhe e përmendi hadithin.
Emri El-Faxhir (i prishur) në terminologjinë kur’anore dhe të sunnetit në mënyrë të
prerë përfshinë edhe pabesimtarin (kafirin) sikurse thënia e të madhëruarit: “E s’ka
dyshim se të mirët janë në kënaqësinë e përjetimeve (në Xhennet). Dhe se mëkatarët
janë në Xhehennem” (El-Infitar : 13-14), poashtu thënia e Tij: “Jo, të mos rrinë
gafil! Se shënimet e veprave të mëkatarëve janë në Sixhxhin (në një libër shënimesh
të të këqijave më të dëmshme)” (El-Mutaffifinë : 7). Në një thënie tjetër në hadithin
e El-Beras thuhet: “Kur pabesimtari të jetë i drejtuar për në Ahiret dhe në
shkëputje nga kjo botë, zbresin tek ai melekë të fortë, të ashpër që me vete kanë