Page 107 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

έχουμε το στόμα μας κλειστό και να μιλάμε χαμηλοφώνως, γιατί «και
οι τοίχοι έχουν αυτιά».
Αλλά όλα αυτά σύντομα με κούρασαν κι έτσι έπειτα από κάποιο
καιρό η βαρεμάρα και πάλι είχε γίνει μόνιμος σύντροφός μου. Όφειλα
λοιπόν να βρω τρόπους να κάνω πιο ενδιαφέρουσα τη ζωή μου και
γι’ αυτό μετ’ επιτάσεως ζήτησα και τελικά κατάφερα και πήρα την
άδεια από τον πατέρα, ώστε μια φορά την εβδομάδα να βγαίνω,
πάντα με συνοδεία, για μια βόλτα έξω από το παλάτι, στην πόλη, με
τις αδελφές ή και τη μητέρα μου.
Ήταν ο μοναδικός τρόπος να μάθω την Πόλη και, το κυριότερο,
να ξεσκάω, όσο αυτό ήταν δυνατόν για μια αρχοντοπούλα. Λοιπόν
κάθε εβδομάδα την περίμενα πώς και πώς αυτή τη βόλτα. Δεν την
έχανα, σας λέω, βρέξει χιονίσει! Την ευχαριστιόμουν πάρα πολύ,
γιατί συνήθως διαρκούσε μισή μέρα, από το πρωί ως αργά το
μεσημέρι που επέστρεφα για φαγητό. Μερικές φορές μάλιστα –αλλά
αυτό πιο σπάνια– επαναλαμβανόταν το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Τώρα θα περιγράψω κάτι που συνέβη μια τέτοια μέρα και
συνέβαλε ουσιαστικά στην ευτυχία μου τα επόμενα χρόνια. Λένε ότι
μερικές φορές οι τύχες δύο ανθρώπων είναι δεμένες, ακόμα κι αν
αυτοί δεν το ξέρουν. Προσωπικώς δεν πιστεύω σε κάτι τέτοια, αλλά
κάποιες φορές αναρωτιέσαι: «Κι αν όντως είναι έτσι;»
Διαβάστε τι εννοώ. Μια μέρα είχαμε βγει με τη μητέρα. Είπαμε να
κάνουμε μια πιο μεγάλη βόλτα, μετά να πάμε να ψωνίσουμε
υφάσματα και κανένα χρυσαφικό και το μεσημεράκι να
επισκεφτούμε μια θεία του πατέρα μου. Ξεκινήσαμε λοιπόν έχοντας
μαζί μας και μερικούς εύσωμους ευνούχους για την προστασία μας.
Πρώτα πήγαμε στην περιοχή όπου ήταν η μεγάλη εκκλησία, η Αγία
Σοφία. Θα μπορούσαμε να είχαμε πάει και διαμέσου του παλατιού,
αλλά δε μας ενδιέφερε κάτι τέτοιο.
Δράττομαι της ευκαιρίας να πω λίγα λόγια γι’ αυτόν τον
υπέρλαμπρο ναό, όπως τον θυμάμαι στην Πόλη από τότε που ήμουν
κοπελίτσα. Ήταν ο πατριαρχικός ναός μας κι ο πιο γνωστός σε όλη τη
χριστιανική Ευρώπη. Συνόρευε με το Αυγουσταίον και βρισκόταν
δίπλα στο μεγάλο παλάτι και τον ιππόδρομο. Χτίστηκε αρχικά τον 4ο
αιώνα, αλλά λίγο μετά καταστράφηκε από φωτιά. Ξαναχτίστηκε