Page 131 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

12
Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής κάθε κοπέλας είναι η
στιγμή του γάμου της, κι αυτό το ξέρουν όλες οι γυναίκες,
φαντάζομαι. Το θέμα όμως είναι αν αυτός που θα παντρευτείς σε
αγαπάει και τον αγαπάς κι εσύ. Επίσης αν θα κάνετε το γάμο για να
δημιουργήσετε οικογένεια ή για κάποιον άλλο λόγο, όποιος κι αν
είναι αυτός.
Γιατί το λέω αυτό; Απλώς γιατί στα χρόνια μου μέσα στο μεγάλο
παλάτι, όπως κατάλαβα, ο γάμος από έρωτα ήταν σπάνιος. Αντίθετα,
ο γάμος συνήθως ήταν το κατάλληλο μέσο για να πετύχει κανείς
πράγματα, κυρίως πολιτικής φύσεως. Οι πιο πολλοί γάμοι γίνονταν
τότε όχι από αγάπη αλλά από συνοικέσιο και συμφέρον· για
οικονομικούς λόγους ή λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.
Εξυπακούεται ότι για τους ίδιους λόγους το κέρατο πήγαινε σύννεφο
παντού.
Ειδικά οι αρχοντοπούλες, με τις οποίες συζήταγα συχνά, μπορώ να
πω ότι σχεδόν όλες έλεγαν ότι ήθελαν να κάνουν πλούσιο γάμο με
έναν άντρα όσο το δυνατόν πιο ψηλά στην αυλική ιεραρχία. Μερικές
δε ήταν τόσο κυνικές, για να μην πω ξεδιάντροπες, που δεν τις
ένοιαζε αν ο υποψήφιος ήταν ακόμα και κάποιας ηλικίας! Εννοείται
βέβαια πως λίγο-πολύ όλες είχαν τους κρυφούς εραστές τους.
Στην κορυφή της αυλικής ιεραρχίας του παλατιού ήταν ο πατέρας
μου και η οικογένειά μας. Εντάξει… και μερικές άλλες οικογένειες,
όπως οι Παλαιολόγοι, οι Δούκες και οι Καντακουζηνοί που πιο παλιά
είχαν δώσει και αυτοκράτορες. Όλοι είχαν πολύ καλές διασυνδέσεις,
γνώριζαν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Μερικοί από αυτούς
ήταν και πολιτικοί αντίπαλοι του πατέρα μου.
Όπως καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που ο Λουκάς Νοταράς είχε
τέσσερα κορίτσια και τρεις γιους της παντρειάς, είναι προφανές ότι θα