Page 164 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

υποψήφιες Δυτικές νύφες, ακόμα και από τη Βενετία… εννοώ την
κόρη του δόγη Φραντσέσκο Φόσκαρι. Παρά την ενδόμυχη αντιπάθεια
που έτρεφε για τους Βενετούς –τελευταία λόγω και του Μαρίνου
Κονταρίνι, του εξαφανισμένου πια συντρόφου μου–, ο πατέρας δεν
είχε αντίρρηση να συγγενέψει ο αυτοκράτορας με δαύτους.
Λοιπόν ήταν ριγμένος με τα μούτρα στις δολοπλοκίες του
παλατιού, τις οποίες συνήθως αυτός οργάνωνε με τους στενούς του
συνεργάτες. Να σας ενημερώσω εδώ ότι είχε καταφέρει μέχρι τότε
και είχε παντρέψει και τη μικρότερη αδελφή μου, τη Μαρία, με τον
Θεόδωρο Παλαιολόγο Καντακουζηνό, πρόσωπο πολύ σημαντικό και
με πολλές προοπτικές. Γιατί το λέω αυτό; Διαβάστε και θα
καταλάβετε.
Ξέρετε ποιος ήταν ο πατέρας του γαμπρού; Ο Μέγας Δομέστικος
Ανδρόνικος Παλαιολόγος. Αν δεν καταλάβατε, θα σας διαφωτίσω.
Ήδη από τον 11ο αιώνα ο Μέγας Δομέστικος ήταν ο αρχηγός του
στρατού μας. Και στην εποχή μου, όποιος κατείχε αυτό το
σημαντικότατο αξίωμα βρισκόταν ιεραρχικά μόλις μια θέση μετά το
διάδοχο του θρόνου. Να σας θυμίσω ότι ο αυτοκράτορας ακόμη δεν
είχε διάδοχο! Και το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Γιατί ο πατέρας του
γαμπρού ήταν και εξάδελφος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου
Παλαιολόγου. Λοιπόν τώρα καταλαβαίνετε πού στόχευε ο γάμος…
Πολύ ψηλά!
Φαντάζομαι δηλαδή ότι ο πατέρας σκέφτηκε πως σε περίπτωση
ανατροπής των Παλαιολόγων, οι Καντακουζηνοί είναι οι πρώτοι
υποψήφιοι για το θρόνο. Άρα, ας έχουμε κι ένα «πάτημα» εκεί.
Κόρες έχω, ας δώσω μια σε έναν Καντακουζηνό… Είναι ξεκάθαρο ότι
μας θεωρούσε κάτι σαν εμπόρευμα. Άσε που και οι Καντακουζηνοί
από τη μεριά τους είχαν συγγενέψει πολλαπλώς με τους
Παλαιολόγους όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά και πάλι, λίγο καιρό μετά το γάμο της Μαρίας μας, ο
πατέρας δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Εκείνη την περίοδο κάτι του
πήγαινε στραβά, έτσι, ευτυχώς, με είχε ξεχάσει. Μάλιστα οι σχέσεις
μας είχαν ισορροπήσει και τρώγαμε πάλι όλοι μαζί.
Το θέμα που τον απασχολούσε σοβαρά ήταν, όπως είχε δηλώσει,
το γεγονός ότι πολλά από τα μυστικά του –τα οποία ξέραμε κι εμείς