Page 270 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 270

Μωάμεθ Β΄. Όπως μου τον περιέγραψαν κάποιοι που τον είχαν δει,
  ήταν  μετρίου  ύψους,  με  σκούρα  κόκκινα  γένια,  σμιχτά  φρύδια,
  μεγάλα  μαύρα  μάτια,  σουβλερή  μύτη,  ευρύ  μέτωπο  και  μάλλον
  παχύς. Γεννήθηκε το 1432 στην Αδριανούπολη και ήταν τρίτος γιος
  του σουλτάνου Μουράτ Β΄ και μιας χριστιανής σκλάβας. Ο Μωάμεθ
  ήταν  αρκετά  ώριμος  όταν  ανέβηκε  στο  θρόνο.  Μάλιστα  είχε
  εξαιρετική μόρφωση και μίλαγε πέντε ξένες γλώσσες, και βέβαια τα
  ελληνικά.  Για  να  αυξήσει  και  να  στεριώσει  όμως  τη  δύναμή  του,
  έπρεπε  να  κάνει  κάτι  μεγαλειώδες,  όπως  η  κατάκτηση  της
  Κωνσταντινούπολης,  το  όνειρο  όλων  των  Τούρκων  σουλτάνων.  Η
  αφορμή  που  επιζητούσε  κατά  του  Κωνσταντίνου  Παλαιολόγου  δεν
  άργησε να βρεθεί.
    Εκείνη  την  εποχή  μέσα  στην  Πόλη  κατοικούσε  μαζί  με  άλλους
  μουσουλμάνους και ο πρίγκιπας Ορχάν. Ήταν εξάδελφος του Μωάμεθ
  και  διεκδικούσε  από  παλιότερα  τον  οθωμανικό  θρόνο.  Αλλά
  κατέληξε για ασφάλεια μέσα στην Πόλη υπό την προστασία μας. Ο
  Μωάμεθ  έδινε  ετησίως  στον  αυτοκράτορα  300.000  αργυρά
  νομίσματα,  για  να  μην  αφήνει  τον  Ορχάν  να  φύγει  από  την  Πόλη.
  Τώρα  όμως  ο  αυτοκράτορας  απαίτησε  από  το  σουλτάνο  το
  διπλασιασμό αυτής  της αμοιβής  υπό  την απειλή  ότι θα  έδιωχνε τον
  Ορχάν. Ο Μωάμεθ εξοργίστηκε και μάλιστα χρησιμοποίησε αυτή την
  απειλή ως αφορμή για την επίθεση στην Κωνσταντινούπολη.
    Λοιπόν  το  1452  ο  Μωάμεθ  έκανε  την  πρώτη  του  κίνηση.
  Οικοδόμησε δύο μεγάλα οχυρά στον Βόσπορο, στο πιο στενό σημείο
  του  κοντά  στην  Πόλη:  Στην  ευρωπαϊκή  ακτή  έφτιαξε  το  λεγόμενο
  «Ρούμελι  Χισάρ»,  δηλαδή  το  κάστρο  της  Ρούμελης.  Οι  Τούρκοι  το
  έλεγαν  τότε  «Μπογάζ  Κεσέν»,  που  σημαίνει  «Λαιμοκόφτης»  ή  πιο
  απλά και κατανοητά «Κόφτης των Στενών». Και απέναντι έφτιαξε το
  «Αναντολού  Χισάρ».  Με  αυτά  τα  δύο  οχυρά  μπορούσε  να  ελέγχει
  πλέον  το  πέρασμα  των  πλοίων,  στην  περίπτωση  που  θα  πήγαιναν
  αργότερα για να προσφέρουν βοήθεια στην Πόλη.
    Ο πατέρας μου, ο Λουκάς Νοταράς, κατάλαβε τι είχε στο μυαλό
  του  ο  σουλτάνος  και  ενημέρωσε  τον  αυτοκράτορα  λέγοντάς  του
  επιπλέον ότι όφειλαν να είναι έτοιμοι για την τελική μάχη. Έτσι, ως
  εκπρόσωπος  του  αυτοκράτορα,  έκανε  το  παν  για  να  συγκεντρώσει
   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275