Page 295 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 295
από φτωχούς και αναξιοπαθούντες κάθε θρησκείας, ακόμα και
μουσουλμάνους. Τους έδινε χρήματα, ενώ καθημερινά φρόντιζε και
για τη σίτισή τους. Είχε μάλιστα φτάσει σε σημείο να ξοδεύει τόσο
πολλά χρήματα γι’ αυτούς, που ο πατέρας ορισμένες φορές
εξοργιζόταν.
Όταν έπεσε η Πόλη, ο ίδιος ο σουλτάνος ήρθε και τη βρήκε στο
σπίτι μας. Εκεί ήταν ο πατέρας μου και όλη η οικογένεια. Ήθελε να
τους δει όλους μαζί, αλλά κυρίως την Ελπίδα που για τις καλοσύνες
της είχε κι αυτός ακούσει πολλά, ακόμα και από Τούρκους. Μάλιστα
της έφερε και τους προσωπικούς γιατρούς του, για να την εξετάσουν.
Αλλά τελικά, μετά την εκτέλεση των αρρένων συγγενών μου, ο
σουλτάνος μετέφερε όλες τις αρχοντοπούλες στην Αδριανούπολη. Η
πορεία όμως ήταν εξοντωτική για τη μάνα μου, η οποία, άρρωστη
καθώς ήταν, υπέκυψε… ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της.
Πίσω τώρα στην Αδριανούπολη. Όταν τακτοποιήσαμε τις
υποθέσεις μας, μαζί με τους συγγενείς μου και τους ανθρώπους μου
πήραμε ένα καράβι και επιστρέψαμε στο γενοβέζικο Πέρα όπου και
κανόνισα όλες τις δουλειές μου με τις τράπεζες. Είχε πια σχεδόν
καλοκαιριάσει κι έτσι έκρινα ότι ήταν η ώρα να επιστρέψω στο
Ναύπλιο. Τώρα όμως δεν ήμουν μόνη. Είχα μια ακολουθία από
οικείους, φίλους και συγγενείς, περίπου είκοσι άτομα.
Ζήτησα κι από τον Σωτήριο να με ακολουθήσει, αλλά αυτός
αρνήθηκε, ήταν καλά βολεμένος στην Πόλη. Επιπλέον είχε ερωτευτεί
μια υπηρέτριά μου και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί στο σπίτι του
καινούργιου του πατέρα. Τους πάντρεψα εγώ στο Πέρα και για
γαμήλιο δώρο τούς έδωσα εκατό χρυσά δουκάτα. Τόσα μόνο δέχτηκε
ο Σωτήριος. Επίσης του είπα ότι αν ποτέ ήθελε να με βρει στον
Μυστρά, θα ήταν μεγάλη χαρά για μένα. Μου το υποσχέθηκε, αλλά
δυστυχώς εκείνον τον υπέροχο άνθρωπο δεν το ξαναείδα ποτέ στη
ζωή μου.
Ξεκινήσαμε όλοι μαζί μια ηλιόλουστη μέρα από το Πέρα για το
Ναύπλιο. Πάνω στο πλοίο έκανα κάποια στιγμή και τον οικονομικό
μου απολογισμό. Είχα ξοδέψει σχεδόν όλα τα χρήματα που είχα πάρει
από τους Γενοβέζους, εκτός από πεντακόσια χρυσά νομίσματα. Στο
Ναύπλιο θα ενημέρωνα τον πεθερό μου. Σκόπευα να πάρω το μωρό