Page 290 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Το πρώτο πράγμα που έκανα μετά την εξαγορά τους ήταν να τους
περιθάλψω και να τους στεγάσω σε μιαν αποθήκη στο Πέρα. Όταν οι
υπηρέτες μου τελείωσαν με τα βασικά, με ενημέρωσαν ότι είχαν
τακτοποιηθεί μια χαρά κι είχαν ξανανιώσει άνθρωποι. Γιατί πολλοί
από αυτούς ήταν σε οικτρή κατάσταση. Ευτυχώς δεν πέθανε
κανένας, γιατί είχα φροντίσει να τους παρακολουθούν γιατροί, και
μάλιστα τρεις.
Κάποια στιγμή οι άνθρωποί μου με ειδοποίησαν ότι οι πρόσφυγες
πλέον ήταν έτοιμοι να με δεχτούν, ντυμένοι με καινούργια ρούχα,
ταϊσμένοι και γενικά περιποιημένοι. Λοιπόν τους επισκέφτηκα, κι
αμέσως μόλις με αντίκρισαν, κλαίγοντας έπεσαν πάνω μου. Μου
φυλούσαν τα χέρια και με προσκυνούσαν. Γιατί μέχρι τότε δεν
ήξεραν ποια ήταν η αρχόντισσα που τους είχε εξαγοράσει.
Μάλιστα μερικοί μου αποκάλυψαν ότι είχαν έρθει και στο γάμο
μου. Ένας από αυτούς ήταν ο μετέπειτα καλός και πιστός μου
Φραγκούλης Σερβόπουλος, ο οποίος ενημέρωσε και τους άλλους για
την ταυτότητά μου. Αυτός, πριν από την άλωση, ήταν αξιωματούχος
των τελευταίων αυτοκρατόρων της Πόλης. Επίσης, μιας και ήξερε
καλά και τα ιταλικά, είχε διατελέσει και διπλός νοτάριος, για τους
Έλληνες και τους Βενετούς, και προσωπικός γραμματέας του
Βενετού Βάιλου της Κωνσταντινούπολης ο οποίος εκτελέστηκε από
το σουλτάνο. Με τον Φραγκούλη, στα μετέπειτα χρόνια, γίναμε
αχώριστοι φίλοι και με στήριξε σε όλες τις δύσκολες στιγμές μου στη
Βενετία. Θα έλεγα δε ότι στάθηκε δίπλα μου σαν δεύτερος πατέρας,
γιατί όταν τον έβγαλα από τα κάτεργα, ήταν σχεδόν στα εξήντα.
Όλους αυτούς λοιπόν τους κράτησα στο Πέρα και τους έτρεφα
μέχρι που μπήκε η άνοιξη. Κι όταν πια συνήλθαν εντελώς και ήταν
σε θέση να πάνε στα σπίτια τους, τους άφησα να φύγουν δίνοντάς
τους και λίγα χρήματα για το ταξίδι.
Ο Σερβόπουλος, που είχε γίνει ο έμπιστός μου, ήξερε καλά να
διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις. Έτσι, πριν φύγουν, τους έβαλε να
υπογράψουν ένα χαρτί όπου έγραφε ότι χρώσταγαν την ελευθερία και
τη σωτηρία τους μόνο σ’ εμένα, την τελευταία αυτοκράτειρα του
Βυζαντίου, την Άννα Παλαιολογίνα Νοταρά. Επίσης ότι σε πρώτη
ευκαιρία θα κατέθεταν στο όνομά μου, σε βενετικές ή γενοβέζικες