Page 325 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 325
έναν κατάματα. Ήταν ανέκφραστοι και ψυχροί, σαν να μην ήταν καν
άνθρωποι. Ούτε ένα βλέμμα ούτε μια έκφραση στο πρόσωπό τους…
τίποτα. Έτσι ήταν και η δικαιοσύνη στη Βενετία. Ρίχνοντας όμως μια
κλεφτή ματιά στους αντιδίκους, τους είδα τώρα όλους
χαμογελαστούς. Ομολογώ ότι τα χρειάστηκα.
Ο αρχιδικαστής διέταξε αμέσως ησυχία. Κι ύστερα άρχισε να
διαβάζει αργά αργά την απόφαση, που ήταν μακροσκελής. Ξαφνικά
όμως έγινε κάτι αναπάντεχο: Μπήκε στην αίθουσα ένας
αγγελιοφόρος και ανήγγειλε με δυνατή φωνή την άφιξη του ίδιου του
δόγη της Βενετίας με την οικογένειά του και όλη τη Σινιορία του.
Για όσους δε γνωρίζουν, η Σινιορία είναι το ιδιαίτερο συμβούλιο
του δόγη και θεσμικά η ανώτερη πολιτική εξουσία. Καταλαβαίνετε
ότι αυτή η άφιξη είχε αφήσει τους πάντες άναυδους. Εδώ να πω
παρενθετικά ότι συμπτωματικά τον ίδιο χρόνο είχαν γίνει εκλογές
στη Βενετία οι οποίες είχαν αναδείξει ως δόγη έναν πολύ πλούσιο
άνθρωπο, τον Πασχάλη Μαλιπιέρο, ο οποίος κυβέρνησε μέχρι το
θάνατό του, δηλαδή από το 1457 έως το 1462.
Τι θέλει εδώ ο ίδιος ο αρχηγός του κράτους; Μάλιστα μαζί με την
ακολουθία του και την οικογένειά του; Παράξενα πράγματα
συμβαίνουν σήμερα, σκέφτηκα.
Ήταν πράγματι ακατανόητο για όλους και κάτι που γινόταν
πρώτη φορά στα χρονικά, όπως μου ψιθύρισαν οι δικηγόροι μου.
Όταν μπήκαν όλοι μαζί, σας λέω ότι όλη η αίθουσα γέμισε από
χρυσάφι. Τέτοια χλιδή δεν είχα δει ούτε στο γάμο μου με το
μακαρίτη τον αυτοκράτορα το 1453 στην Πόλη. Όλοι κοίταζαν
έκπληκτοι και κάτι ψιθύριζαν μεταξύ τους.
Αλλά το πιο περίεργο απ’ όλα και συνάμα το πιο καταπληκτικό
ήταν αυτό που ακολούθησε αμέσως: Ήρθαν όλοι και στάθηκαν
μπροστά μου, ενώ οι τρεις γιοι του δόγη με προσκύνησαν
γονατίζοντας, όπως ταίριαζε δηλαδή σε μια βασίλισσα. Εκεί να δείτε
ψίθυροι στην αίθουσα και μουρμουρητά! Όλοι είχαν σαστίσει και
κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα. Στο μεταξύ ο δόγης με ασπάστηκε
και ακολούθως η γυναίκα του μου φίλησε τα χέρια. Είχα μείνει
άφωνη και ήμουν κατακόκκινη σαν παπαρούνα.
«Τι σημαίνουν όλα αυτά, γαληνότατε άρχοντα;» ρώτησε ο