Page 92 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Το ξύλινο και καλογυαλισμένο πάτωμα ήταν στρωμένο με παχιά
χαλιά, το χειμώνα, τα οποία είχαν φέρει από την Περσία. Μερικά δε
ήταν δώρα του Τούρκου σουλτάνου στον πατέρα μου. Το πώς
ευχαριστιόμουν να πατάω πάνω τους… δε λέγεται! Αλλά και οι
τοίχοι ήταν ζωγραφισμένοι με σκηνές από κυνήγια ή από κήπους και
άλλα παρόμοια θέματα. Κάθε δωμάτιο προφανώς είχε τη δική του
θεματογραφία. Στο δικό μου υπήρχαν ζωγραφισμένοι όμορφοι κήποι.
Μάλιστα ζήτησα από τον πατέρα να καλέσει ένα ζωγράφο του
παλατιού για να προσθέσει σε μια μεριά του τοίχου χρυσάνθεμα και
τριαντάφυλλα που τα αγαπώ πολύ. Πέρα από αυτά, στο δωμάτιό μου
είχα δυο τζάκια, τα οποία το χειμώνα έκαιγαν ολημερίς κι ολονυχτίς.
Έξω τώρα από το παράθυρό μου ήταν ένας όμορφος κήπος, που
θα τον έκανα ίσως και δυο χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα,
διαμορφωμένος σε τρία επίπεδα. Σ’ αυτό το σημείο ο πατέρας το
καλοκαίρι δεξιωνόταν τους επίσημους καλεσμένους του. Ο κήπος
ήταν ολάνθιστος σχεδόν όλο το χρόνο, μιας και οι πέντε κηπουροί
μας φύτευαν τα ανάλογης εποχής λουλούδια κάθε φορά. Επίσης
υπήρχε και μια λιμνούλα, παγκάκια και τρεχούμενα νερά. Χώρια τα
δέντρα που ήταν καμιά τριανταριά, άλλα πιο μικρά κι άλλα πιο
μεγάλα.
Μέσα στο παλάτι των Νοταράδων υπήρχαν κι άλλα δωμάτια. Σ’
αυτά περιλαμβάνονταν το γραφείο του πατέρα, μια αίθουσα όπου
δεξιωνόμασταν καλεσμένους, και θα χωρούσε άνετα τουλάχιστον
τριάντα άτομα, καμιά δεκαριά δωμάτια των υπηρετών – κάποτε
κατάφερα και τους μέτρησα, ήταν πενήντα, μαζί βέβαια με τη
φρουρά μας. Τέλος, το παλάτι μας διέθετε αποθήκες, οπλοστάσιο,
μαγειρείο, αρτοποιείο, μια βιβλιοθήκη με πάνω από πεντακόσια
βιβλία και κώδικες, ενώ εμείς είχαμε και τους δικούς μας
παιδαγωγούς για τη μόρφωσή μας. Σε γενικές γραμμές αυτό ήταν το
παλάτι του πατέρα ο οποίος ήταν, όπως σας είπα, ο πρωθυπουργός
του αυτοκράτορα.
Ο αυτοκράτορας ερχόταν στο μεγάλο παλάτι για τις πιο
σημαντικές υποθέσεις του, τα συμβούλιά του, για να συναντήσει
πρέσβεις, για συμπόσια και τα σχετικά. Για δε τη διαμονή του, αυτός
και η οικογένειά του είχε τις Βλαχέρνες. Μη με ρωτάτε για το όνομα.