Page 19 - คู่มือปฏิบัติงานสำหรับวิสัญญีพยาบาล 2562

ภาพที่ 3.1 ภาพที่ 3.2
(ที่มา www.bumrungrad.com)

โรคทางนรีเวชที่ใช้วิธีผ่าตัดผ่านกล้อง
 ถุงน้ าในรังไข่ หรือเนื้องอกบางชนิดในรังไข่
 เนื้องอกมดลูก

 เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่
 ปวดท้องน้อยเรื้อรังโดยไม่ทราบสาเหตุ
 มีพังผืดในอุ้งเชิงกราน
 ภาวะมีบุตรยาก
อย่างไรก็ตาม ก่อนการรักษาแพทย์จะท าการซักประวัติและตรวจร่างกาย เพื่อพิจารณาว่าผู้ป่วยสามารถเข้ารับ

การผ่าตัดผ่านกล้องได้หรือไม่

ประโยชน์ของการผ่าตัดผ่านกล้องทางนรีเวช

การผ่าตัดผ่านกล้อง เป็นวิธีการผ่าตัดที่กระทบกระเทือนต่ออวัยวะภายในน้อยและแผลผ่าตัดมีขนาดเล็ก ช่วย
ลดภาวะแทรกซ้อนจากการผ่าตัด ผู้ป่วยฟื้นตัวได้เร็ว ใช้เวลาในการพักฟื้นในโรงพยาบาลไม่นาน และมีความเจ็บปวด
หลังการผ่าตัดน้อย สามารถกลับไปท างานและท ากิจวัตรประจ าวันตามปกติได้เร็วกว่าการผ่าตัดเปิดหน้าท้อง
ข้อเสีย ได้แก่ ความเสี่ยงจาก pneumoperitoneum อาจมีการกระจายของมะเร็งได้ และค่าอุปกรณ์บางชนิด

ราคาแพง
ข้อห้าม ได้แก่ ภาวะ coagulopathy ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ มีโรคร่วมที่ต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง (laparotomy)
ผู้ป่วยที่ไม่สามารถทนต่อการให้ยาระงับความรู้สึกชนิด GA และมีภาวะ hypercarbia (poor cardiopulmonary
function, impaired intracranial compliance) ส าหรับคนอ้วน (morbid obesity) ไม่ได้เป็นข้อห้าม ถึงแม้ว่าการ

ให้ยาระงับความรู้สึกในผู้ป่วยเหล่านี้จะยากก็ตาม
ท่าที่ใช้ในการท าหัตถการ คือ ท่า lithotomy หัวต่ า

ขั้นตอนการผ่าตัด (Surgical sequence)

1. Closed technique จะมีการใช้ verres needle แทงทะลุ abdominal wall โดยผ่านทางรอยลงมีดเหนือสะดือ
เข้าไปในช่องท้อง หลังจากนั้น CO2 จะถูก insufflated ผ่าน needle เพื่อให้เกิด pneumoperitoneum ท าให้
มองเห็นอวัยวะในช่องท้องได้

2. Open technique จะใช้ trocar แทงทะลุในตอนแรก และ CO2 จะถูก insufflated

16