Page 59 - Binder1

๔๒

20) สรุปและยุติการสนทนา การยุติการสื่อสารในตอนทายควรสรุปสิ่งที่ไดคุยกัน
การวางแผนตอไปวาจะทำอะไรตอบคำถามที่วัยรุนอาจจะมี กำหนดนัดหมายครั้งตอไป การยุติการ

สนทนาไดดีจะชวยใหวัยรุนรวมมือในการพบกันอีกการสรุปอาจเปนดังนี้ วัยรุนสรุปเองแลวครูชวย
เสริม หรือครูเปนฝายสรุปทั้งหมดก็ได เชน
“คุยกันมานานแลว ไมทราบวา......อยากจะถามอะไรครูบาง”
“ครูดีใจที่....ใหความรวมมือดีมาก ครูอยากจะพบเพื่อคุยเรื่องนี้อีก”

“สรุปแลววันนี้เราไดคุยอะไรกันบาง” (ใหวัยรุนสรุป)
“ครูเขาใจมากทีเดียว วันนี้สรุปวา.....” (ครูเปนผูสรุปเอง)

การสื่อสารทางบวกเปนเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับครูอาจารย และผูใหคำปรึกษา
แนะนำวัยรุน ในความสัมพันธ ถายทอดความรู ทัศนคติและคานิยม มีประโยชนตอการการสรางสอน
และพัฒนาวัยรุนใหเปนผูใหญที่บุคลิกภาพดี

๘. การเลานิทาน

การเลานิทาน หมายถึง การที่คุณครูพูดเลาเรื่องราวในนิทาน โดยที่คุณครูจะเลาปากเปลา
หรือใชภาพในหนังสือประกอบการเลาก็ได คำพูดที่คุณครูพูดจะไมตรงกับขอความในหนังสือ แมวา

อาจจะมีบางสวนเหมือนกันหรือคลาย ๆ กัน และเหตุการณที่เลานั้นตรงกับในหนังสือ
การเลานิทานชวยใหเด็กๆ โดยเฉพาะเด็กเล็กๆ ไดเขาใจเรื่องราว เปนการขยาย
ประสบการณของเด็กเกี่ยวกับเรื่องตาง ๆ รอบตัวเขา และชวยใหเด็กมีคำศัพทและสำนวนตางๆ มาก
ขึ้น การเลานิทานยังเปนการชวยยอยเรื่องยาก ๆ หรือภาษายาก ๆ ในหนังสือนิทานหลายๆ เลมให
เด็กเล็ก ๆ ซึ่งยังมีความจำกัดทางดานภาษา สามารถเขาใจเรื่องนั้นได โดยการใชคำงายๆ ประโยค

สั้นๆ แทน การฟงครู เลานิทานจึงเปนพื้นฐานสำคัญของการพัฒนาทักษะการฟงและการพูด รวมทั้ง
ทักษะการคิด ครูควรศึกษาเทคนิคการเลานิทาน ดังนี้
๑) ควรทำความเขาใจกับเนื้อเรื่องนิทานที่จะเลาเสียกอนโดยจินตนาการออกมา

เปนภาพเพื่อจับใจความ
๒) ควรเลือกคำที่เปนคำงายๆ ที่เด็กฟงหรือนึกออก เปนภาพในจินตนาการได
๓) เมื่อในเนื้อเรื่องมีตัวละครคุยกันใหใชบทสนทนา เพราะทำใหเด็กตื่นเตนกวา
๔) เริ่มตนเรื่องใหดีเพื่อเรียกรองความสนใจ พยายามหลีกเลี่ยงการบรรยายและ

การอธิบายที่ไมจำเปน
๕) การเลาเรื่องควรใชเสียงแบบสนทนากัน คือ ชา ชัดเจน มีหนักเบา แตไมควร
มีเออ เออ อา อือ อืม ที่นี้ แบบ แบบวา อะไรยังงี้ ก็ แลวก็ เปนตน
๖) ขณะที่เลานิทานควรจับเวลาใหดี เวนจังหวะตามอารมณของเรื่องพูดใหเร็วขึ้น

ทำทาจริงจัง
๗) นิทานที่นำมาเลาใหยาวพอๆกับระยะความสนใจของเด็ก คือ ประมาณ ๑๕–
๒๕ นาที