Page 63 - สรป 4Y กมธ กิจการเด็กฯ ชุด 25
P. 63

ส่วนที่ ๓                                                                            หน้า ๕๑



                                พิจารณาแนวทางการด่าเนินการคุ้มครองเด็กอายุต่่ากว่า ๑๒ ปี

                                          ที่ถูกกล่าวหาว่ากระท่าความผิดทางอาญา


                           จากกรณีมีการด าเนินคดีกับเด็กชายอายุระหว่าง ๕ – ๑๒ ปี จ านวน ๘ คน ในข้อหาลักทรัพย์
               ท าให้เสียทรัพย์ และบุกรุกเคหะสถาน เหตุเกิดในท้องที่จังหวัดบุรีรัมย์ คณะกรรมาธิการกิจการเด็ก เยาวชน สตรี

               ผู้สูงอายุ ผู้พิการ กลุ่มชาติพันธุ์ และผู้มีความหลากหลายทางเพศ เห็นว่ากรณีดังกล่าวน ามาซึ่งผลกระทบต่อสิทธิ
                                                                            ั
               ของเด็กในกระบวนการยุติธรรมทางอาญา โดยเชิญปลัดกระทรวงการพฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
               ปลัดกระทรวงยุติธรรม เลขาธิการส านักงานศาลยุติธรรม ผู้บัญชาการต ารวจแห่งชาติ และนางทิชา ณ นคร

                           ที่ประชุมได้ร่วมกันพจารณาแนวทางการด าเนินการคุ้มครองเด็กอายุต่ ากว่า ๑๒ ปี ที่ถูกกล่าวหา
                                             ิ
               ว่ากระท าความผิดทางอาญา จากกรณีการด าเนินคดีกับเด็กชายอายุระหว่าง ๕ – ๑๒ ปี จ านวน ๘ คน

               ข้อหาลักทรัพย์ ท าให้เสียทรัพย์ และบุกรุกเคหสถาน ในจังหวัดบุรีรัมย์ โดยได้ก าหนดประเด็นในการ
               พิจารณากรณีดังกล่าว สรุปสาระส าคัญ ได้ดังนี้
                           ๑. สถานการณ์ในปัจจุบันมีเด็กอายุยังไม่เกินสิบสองปี หรือเด็กอายุกว่าสิบสองปีแต่ยังไม่เกิน

               สิบห้าปีกระท าการอันกฎหมายบัญญัติเป็นความผิด แล้วเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมตามมาตรา ๗๓
               และมาตรา ๗๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา เป็นจ านวนเท่าใด

                           ๒. หน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้มีการทบทวนแนวทางปฏิบัติและมีแนวทางปฏิบัติร่วมกันระหว่าง
               หน่วยงานหรือไม่ อย่างไร ภายหลังมีการแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา ๗๓ และมาตรา ๗๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
                           ๓. ในกรณีที่เกิดเหตุในลักษณะดังกล่าว มีขั้นตอนหรือกระบวนการที่จะท าให้เด็กเข้าไป

               เกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรมให้น้อยที่สุด เพื่อสอดคล้องกับเหตุผลของการประกาศใช้พระราชบัญญัติ
                       ิ่
               แก้ไขเพมเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ ๒๙) พ.ศ. ๒๕๖๕ จากข้อมูลทางการแพทย์พบว่าเด็กอายุ
               สิบสองปีกับเด็กอายุสิบปีไม่มีความแตกต่างกันมากนัก โดยเป็นช่วงอายุที่พฒนาการด้านความคิด สติ
                                                                                    ั
               ปัญญา จริยธรรม และความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ยังไม่เจริญเติบโตเต็มที่และยังไม่สามารถคาดการณ์ถึง
               ผลที่อาจเกิดขึ้นจากการกระท าของตนได้อย่างดีพอ อีกทั้งเด็กอายุไม่เกินสิบสองปี อยู่ในวัยการศึกษาระดับ

               ประถมศึกษา ยังไม่สมควรให้เข้าสู่กระบวนการด าเนินคดีอาญาซึ่งมีขั้นตอน การด าเนินการบางประการ
                                                                                            ิ่
               ที่กระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของบุคคล และอาจท าให้เด็กเรียนรู้วิธีกระท าความผิดเพมขึ้นจนน าไปสู่การ
               กระท าความผิดซ้ าอีก
                                                 ิ่
                           ๔. กรณีที่มีการแก้ไขเพมเติม มาตรา ๗๓ และมาตรา ๗๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
               ขัดหรือแย้งกับมาตรา ๖๙/๑ แห่งพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพจารณาคดีเยาวชน
                                                                                            ิ
                                                       ิ่
               และครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๓ และที่แก้ไขเพมเติม หรือไม่ และถ้าหากกฎหมายดังกล่าวขัดหรือแย้งกัน
               ผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อเด็กหรือครอบครัวของเด็ก หรือแม้กระทั้งกระบวนการที่จะท าให้เด็กได้เรียนรู้ว่า

               การกระท านั้นเป็นความผิด จะต้องมีกระบวนการแก้ไขแบบใด
                           กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
                           ผู้แทนจากกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ได้ให้ข้อมูลต่อคณะกรรมาธิการว่า

                                                                                           ื้
               เมื่อทราบข่าวดังกล่าว เจ้าหน้าที่พฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ได้ลงพนที่เพอไปสืบเสาะ
                                                 ั
                                                                                                 ื่
               หาข้อเท็จจริง เบื้องต้นทราบว่า ผู้เสียหายและครอบครัวของเด็กผู้กระท าความผิดมีข้อขัดแย้งกันอยู่ก่อนแล้ว
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68