Page 76 - STRATEGIES FOR BUDDHISM PROPAGATION OF OVERSEAS DHAMMADUTA BHIKKHUS (PH.D.)

๕๘

ประเด็นที่ ๖ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสมัยหลังพุทธกาล หลังจากการดับ
ขันธปรินิพพานของพระพุทธเจ้า มีพุทธสาวกช่วยกันท าหน้าที่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนามาเป็น

ล าดับ จนท าให้พระพุทธศาสนามีความเจริญรุ่งเรือง และผู้มีเข้ามาบวชเป็นจ านวนมากจนมาถึงใน
สมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช ผู้ที่ได้ชื่อว่ามีความส าคัญต่อการประดิษฐานพระพุทธศาสนานอก

ดินแดนต้นก าเนิด จนท าให้พระพุทธศาสนายังสามารถด ารงมั่นอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ การเผยแผ่

พระพุทธศาสนาในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราชในช่วงระยะเวลาที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองนั้น ได้มี
การท าสังคายนาหลายครั้งจนถึงสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช มีผู้ปลอมตัวเข้ามาบวชเพื่อแสวงหา

ลาภสักการะในพระพุทธศาสนาจ านวนมาก จนท าให้เกิดมีการสังคายนา ครั้งที่ ๓ และเมื่อการ
สังคายนาซึ่งพระเจ้าอโศกมหาราชเป็นผู้สนับสนุนส าเร็จลง พระองค์ทรงมีประสงค์ส่งพระภิกษุออก

เผยแผ่พระพุทธศาสนาไปในทิศทางต่าง ๆ และออกไปนอกดินแดนในปกครองของพระองค์ด้วย รวม

ทั้งหมด ๙ สาย ประกอบด้วยพระธรรมทูตที่เดินทางเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งดินแดนรอบต้นก าเนิด
และดินแดนนอกต้นก าเนิดของพระพุทธศาสนา จนในที่สุด พระพุทธศาสนาได้เผยแผ่มาถึงประเทศ

ไทยและเจริญรุ่งเรืองในประเทศไทยจนถึงปัจจุบัน การที่พระเจ้าอโศกมหาราชส่งพระธรรมทูตไปยัง

ทวีปต่าง ๆ ในครั้งนั้นถือเป็นรูปแบบหนึ่งในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตไป
ต่างประเทศในปัจจุบัน