Page 30 - เที่ยวบินกลางคืน

“โคโมโดโรรายงาน : กลับมาที่นี่ไมได มีพายุ”
เขากําลังเริ่มชั่งน้ําหนักคําทัดทานที่ผิดธรรมดานี้ เริ่มจากเทือกเขาแอนดีสไปยังทะเล กอนที่
เขาจะไปถึง พายุไซโคลนคงจะหอบเมืองทั้งหลายขึ้นมา
“ถามสภาพอากาศที่ซานอานโทนิโอ”
“คําตอบจากซานอานทานิโอ : ลมตะวันตกเริ่มขึ้น พายุทางตะวันตก ทองฟามีเมฆสามในสี่
รับคลื่นจากซานอานโทนิโอไดแยมาก เพราะไฟฟาสถิตยรบกวน ผมฟงไมคอยชัดเจนดวย อาจจะตอง
ดึงสายอากาศกลับเขามาก็ไดเพราะมีฟาแลบมาก คุณจะกลับไปไหน คุณมีแผนอะไร”
“หยุดคําถามคุณไวกอน ถามอากาศที่บาเฮีย บลังคา”
“คําตอบจากบาเฮีย บลังคา : คาดวาพายุตะวันตกจะมาอยางรุนแรงเหนือบาเฮีย บลังคาใน
ยี่สิบนาทีขางหนานี้”
“ถามอากาศที่ทรีลูว”
“คําตอบจากทรีลูว : พายุตะวันตกมีกําลังสามสิบเมตรตอวินาที และมีพายุฝน”
“วิทยุไปบัวโนสไอเรสวา : ถูกปดไวจากพายุทุกดาน พายุกําลังกอตัวที่พันกิโลเมตรขางหนา
ไมเห็นอะไรเลย เราจะทําอยางไรดี”

*

คืนนี้สําหรับนักบินไมมีการถึงฝง มันไมนําไปสูทาใด ๆ เลย (เพราะดูจะเขาไปไมไดทั้งนั้น)
แมแตจะไปสูดวงอาทิตยภายในหนึ่งชั่วโมงกับสี่สิบนาทีน้ํามันก็จะหมด ไมชานี้พวกเขาก็จะถูกบังคับ
ใหปกหลังลงทามกลางทองทะเลแหงอากาศอันเวิ้งวางนี้

ถาเพียงแตเขาจะสามารถไปจนถึงรุงเชาได! ฟาเบียงนึกถึงรุงเชาเหมือนกับเสนเชือกเกลียว
ทองซึ่งพวกเขาสามารถดึงแขวนตัวเองไวไดภายหลังจากค่ําคืนอันโหดราย เบื้องลางของเครื่องยนตที่
กําลังถูกขูเข็ญนี้ พื้นดินคงจะแผขยายแขนขาของมันออกไป โลกอันสงบสงัดคงจะคอยๆ มีชีวิตปรากฏ
ใหเห็น นําทองนาและฝูงปศุสัตวที่หลับใหลขึ้นสูภูเขายามค่ําคืนพัดกระจายออกไป ซากเรือที่ถูก
ทอดทิ้ง พายุพัดกระหน่ําจะไมใชความหายนะอันนาหวาดหวั่นอีกตอไปแลว ถาเขาสามารถทําเชนนั้น
ได เขาคงจะสามารถแหวกวายไปสูแสงอาทิตยได

แตตอนนี้เขาถูกลอมเอาไว ทุกสิ่งทุกอยาง ทั้งดีและเลวจะถูกละลายหายไปในความมืดอัน
หนาทึบนี้ ใช มันเปนความจริง : การเริ่มรุกของวันก็เหมือนกับความปวดราว เขาเคยรูสึกมากกวาครั้ง
หนึ่ง แตก็ไมเคยรุนแรงสาหัสมากเทาตอนนี้ มีประโยชนอะไรที่จะฝกสายตาไปทางตะวันออกไปยัง
บานของพระอาทิตยที่หางไกล ระหวางนั้น มีหุบเหวล้ําลึกของยามกลางคืน ซึ่งเขาไมมีทางที่จะปนขึ้น
จากความลึกล้ําของมันไดเลย